Bliżej
jestem Ciebie
co-raz bardziej
co-dwa oddechy
to nie jeden,
szklany sufit
za-parował od
dwu-dechu
Zamieramy więc
w bezdechu
szczytość
sytość
rozmarzenie.

Strach narasta
mnie zarasta
bluszczem min
nieprzeniknionych

przeciw-piechotnych
przeciw-deszczowych
nowych min
pourazowych

Kiedy
nie odczuwam potrzeby
W oku tańczą kuchnie
i zlewy
Jak cykliści co cyklicznie
Przejeżdżają
a-lejkami
b-strony rzeczy-
-wistości
mej.

Lecą ważki
w stanie nie-
-ważkości się
nie zważą,
nie odważą się
zważyć, za lekkie
ważki-niepoważki
niepoważne
niepo-ważkie,
że aż miraż
tworzą ważki
te, ważki
nie przejmują
się, ważki w
nieważkości
nad kukułczą
gwiazdą.

semantyka
nie, ja
semantyki
nie tykam
w szczegółach tkwi
diabeł
w ogółach tkwi
bóg
głos ogółu
to głos…?

Chmura pyłu
na pustyni
idzie, ma
kolor
rdzawy, jest
to chmura ma
i tylko ma
ach ten piach
och ten szloch
to wiatr wyje
wszystko wyje
zachłanna
chmura ma
jak
szarańcza.

Jasno, tak jasno
czysto, tak czysto
czystą winylu
powierzchnię
dłonią poleruję
rejestruję nu-
-ty co spada-
-ją na bu-ty
siedmiopłytowe.

Nieba
się nie
bać
latać
pod niebo-
-skłonem
po niebo-
-skronie
sięgać dłońmi
słońce, słońce
płonie jak moje
skronie
gdy jestem
w niebo-
-schronie.

Wracam, wracam
tam gdzie moje korzenie
sam śnię moje stworzenie
ja jestem własny
nie kupiony
nie zmyślony
człowieczek bez
korony
człowieczek ostatniej
strony
bohater drugoplanowy
trzeciorzędny nikt
czwartej rano
absztyfikant
schematy psujący
zawsze
jest nie-
-chcący, nigdy
specjal-
-nie, mimo-
-wolność
Jestem „Kino
Wolność”.

Chcesz to pisz
Nie chcesz
to śpisz
Oczy zamykasz
Czekasz aż
Nadejdzie
Wena nawijana
na szpulę
na pulę słów
rymowanych
ze snów.

Pada dziś
pada, mży
deszcz – owo
To i owo
deszcz
pod kroplami
chowa
znik, znik
i znikają słowa
fik, fik
i fikają myśli
fikołki
do tyłu
w kałuże
plusk, plusk
woda odbija
je do nie-
-ba. Nie-
-pokój? Nie,

spokój.