Sądząc, że postępujesz głupio obarczasz się często nie swoją odpowiedzialnością. Nikt nie pyta głupca, dlaczego postąpił głupio, tylko dzieli się szyderstwem, które ogólnie przyjęte za dopuszczalne szuka zrozumienia dla własnej niefrasobliwości. Głupie, prawda? Gdy czegoś nie wypada nam zrobić to często dzieje się tak nie z powodu rzeczywistych ograniczeń, lecz ograniczających nas, wyuczonych uprzedzeń, którymi zdążyliśmy nasiąknąć przez lata zależności od poglądów kulturowych lub rodzinnych. Zatem podróżujesz po cienkim lodzie ograniczeń niezależnie odczuwalnych - nieświadomych. Dlaczego to takie ważne, by to rozpoznać? To proste, ponieważ ulegając uprzedzeniom nie zrobisz tysiąca rzeczy o jakich marzysz, ani nawet jednej z nich. Ogólnie można przyjąć , że to wrodzona skromność nakazuje Ci postępowania wedle pewnych zasad i choć to cnotliwie brzmi czasami kończy [...]

Przyklejeni do zewnętrznych przejawów formy (tego, co chwytasz jako materialne) zaczynamy oddalać się od siebie, nie siebie nawzajem(choć również), lecz siebie od środka. Nie siebie organicznego, ale od siebie duchowego. Gdy kierujesz swoją energię ku tym rzeczom ulega ona rozproszeniu. Lgnięcie do powtórzenia stanu zwanego "bycie zakochanym" jest jednym ze źródeł utraty tej energii.Pomiędzy pamięcią o stanie zakochania a tym uczuciem istnieje przedział czasowy, gdy tak naprawdę miłość nie wymaga czasu, jest stanem wykraczającym poza jego ramy. Umysł "przykleja się" do "zmarłego" wrażenia i podąża za nim wywołując uczucie tęsknoty za czymś, czego nie doświadcza. Rozdarcie jakie temu towarzyszy czyni Cię nieszczęśliwym, co dalej leży na półce z iluzją. Ujmując to bardziej obrazowo możemy przyjąć, że jesteśmy dzieckiem, któremu zabrano [...]

Jestem pogodzony, ostateczna medytacja, spokój. Myślałem, że więcej cierpienia mi to sprawi, a jednak czuję tylko ulgę. Nie zostawiam po sobie nic, nikomu już nie będę ciężarem i nikt mnie już nie będzie zawadzał. Otwieram ostatnie drzwi, poza świadomością, zapadam w sen. Nigdzie nie idziesz, tylko się unosisz, widzisz siebie i czujesz radość, a przede wszystkim spokój, nie musisz się już bać. Ten świat jest lustrzanym odbiciem tamtego, jak wtedy, gdy samodzielnie próbujesz odciąć sobie kosmyk włosów stojąc przed lustrem trafiasz często w próżnię, potem kilka prób i już...wszystko jest na swoim miejscu, niczego nie musisz sobie odmawiać, bo zwyczajnie niczego nie potrzebujesz. Istniejesz bez pragnień, potrzeb - brak materializmu to ideał tego świata. Żyjesz powoli, jesteś w przestrzeni, ale [...]