Siłuję się na ręce z własną
poduszką i gorączką włosów
o spokojny sen

Już prawie
myśli grzecznie ułożone
i amen ziewa na koniec modlitwy

A tu księżyc
zdjął maskę z pełni i właśnie teraz
ma ochotę na zwierzenia

Wiersz z tomiku „Nenufary”

Zabroń mi Boże
wstawać z pościeli
obojętnie lewą nogą

Aniołom rozkaż śledzić
każdy krok i nie ranić
na nowo skrzydeł

Łzy pozamieniaj
w twarde bursztyny
doświadczenia [...]

Mówią
że spadnie
nieopodal jabłoni

Rośnie
zawsze za szybko
Z przyklejonego kwiatu
zamienia się
w osobny rumieniec
owocu

Rzecz w tym
aby znalazło miejsce
nie za daleko
nie za blisko

Pomiędzy
świeżą smugą światła
a łagodnym cieniem
konarów

Autor: Małgorzata Orawska
Wiersz z tomiku „Margerytki”

Jest wtedy
gdy masz w nim
ulubiony fotel
do czytania poezji

Gdy czajnik
podskakuje na kuchni
z myślą o gościach

Jeśli za oknem
ulica znajoma [...]

Kiełkuje we mnie
jak nowo poczęte
dziecko

Wierzga
pod sercem
żywymi pasjami

Przemierza
po widnokręgu
całą głowę

Rośnie w miarę
uwalniania wodzy
wyobraźni

W różowej pieluszce
wybiega
na mleczną drogę

(Z tomiku „Margerytki” 2005)

Jak dzikie konie
noszą
wiatr w grzywach

Opuszczają
spokojne pastwiska
tratują
zbudowane zagrody

i pędzą
na przełaj
wbrew
wytyczonym ścieżkom
do urojonej
wolności

Autor: Małgorzata Orawska
Wiersz z tomiku „Margerytki” 2005

Są takie dni
gdy pióra
przerastają ramiona
wzdłuż i wszerz

Kiedy do chmur
tak blisko
jak do kapelusza

Wtedy ziemia
staje się niepotrzebna
krokom

i skowronki fruwają
pomiędzy słowami

Autor: Małgorzata Orawska (wiersz z tomiku „Margerytki” 2005)

Podzieleni
tym samym jabłkiem
pchają do nieba
Syzyfowy kamień

Czasem
zza chmury
uśmiechnie się Anioł
a spod kamienia
wyrośnie stokrotka

Chwila szczęścia
jak oddech motyla

Autor: Małgorzata Orawska (wiersz z tomiku „Margerytki”2005)

Najpierw, że Ojciec miłujący
posłał Syna na krzyż

Potem, że Syn oddał się
niemożliwie woli Ojca

Że Matka, choć serce jej pękło
nadal ufała Bogu

Na koniec, że grób pusty
może oznaczać życie

przez smierć

Autor: Małgorzata Orawska

Póki Krzyż z Golgoty
wyciąga miłosiernie ramiona
na błędy całego świata
póki obejmuje troskliwie
ludzkie zwątpienia i niepokoje

póty nie upada nadzieja
pod ciężarem kamiennego grobu
i wyrasta jasnozielono
o poranku Wielkiej Nocy

Autor: Małgorzata Orawska