Dzień się budzi,
wraz z nim zanika magia
to, co było w ciemności,
przy zamkniętych powiekach,
rzeczywistość wyobraźni
odchodzi...
Jak wampir chowam się,
w kokonie własnych wspomnień,
przed codziennością,
masochizm?

Spadają jak komety
Płonąc w swych marzeniach
Spalają się dla prawdy,
Wiedzy i oczyszczenia
Pragnienie wolności
Determinuje ich byt
Oczyszczone odkupienie,
Złe cienie,
Blask,
Bladość,
Świt

„Po drugiej stronie medalu”

Nie wyobrażam sobie życia z daleka od Mikołaja. Z daleka od jego uśmiechu. Z daleka od jego kasztanowych włosów. Z daleka od jego zatroskanych
i bursztynowych oczu, którymi teraz na mnie patrzył.
Dotknęłam opuszkiem palców jego śniadej cery. Była idealnie gładka – jak satyna. Idealne rysy jego twarzy były niczym przy bursztynowych oczach i moim ulubionym zatroskanym uśmiechu.
Nie ruszało mnie to, że jego siostra, a zarazem przyjaciółka, nie darzyła mnie choćby jednym pozytywnym uczuciem. Zdążyłabym o tym zapomnieć, gdyby nie telefon, który zadzwonił w kieszeni Mikołaja, a na wyświetlaczu pojawiła się twarz Karoliny.
Mikołaj odebrał. Z początku nie wsłuchiwałam się w ich rozmowę, lecz gdy dziewczyna krzyknęła dość głośno moje imię do aparatu telefonicznego, wynikiem [...]

Nie da się określić tego co w tym momencie czuje. Sama nawet nie jestem pewna co to tego. Przed chwilą dowiedziałam się iż moja siostra nie jest moją siostrą, tata jest moim dziadkiem, a mama jest robotem. Okłamywali mnie przez 15 lat. Jak w każdej sytuacji, ludzie i roboty tłumaczą się, że to dla naszego dobra. Tak też było i tym razem. Przez kilka godzin słuchałam ich tłumaczenia, choć i tak nic nie zapamiętałam, zasadniczo nawet nie zwracałam uwagi na ruszające się usta osób stojących w moim pokoju, jeżeli to na pewno był pokój. Ogarnął mnie popłoch i stałam się apatyczna na jakiekolwiek bodźce. Nie potrafiłam przetrawić tych wiadomości, Ciągle widziałam ruszające się usta dziadka, choć nie chciałam usłyszeć co [...]