Mój ukochany M.
rozwodzić się mogę nocą i dniem.
Bo choć tyś też jest tylko człowiek
to sen ciągle spędzasz z powiek.
Twe oczy, jak ocean głębokie i bezkresne
powodują niewyjaśnione doznania cielesne.
Płoną, błyszczą i czarują,
ciągle mnie hipnotyzują.
Twój uśmiech – oderwać wzroku nie można,
każdy pocałunek – pieszczota niegroźna,
lecz uzależnia, jak kokaina
i daje więcej euforii niż heroina.
Twe ramiona gruchotać mogłyby kości,
pięści mogłyby nie odczuwać czułości,
ale obejmować umieją delikatnie
i pieścić tak, że leżę bezwładnie.
Twe serce, choć mówisz, że zimne i twarde, jak stal
że obcy mu jakikolwiek smutek i żal
to ja się o nic nie boję, rzeczywistością jesteśmy my
a Miłością i ideałem mym jesteś tylko Ty.

Wiosenny powiew
połączył dusze nasze,
usta złączone w pocałunku,
tęsknota ukojona czułością.

Zbliżało się lato,
wznosiliśmy się coraz wyżej,
oderwaliśmy się od zbolałej ziemi,
wzniesieni tym delikatnym uczuciem.

Gorejące pocałunki lata [...]

Chciałabym
móc zakochać się,
trzymać Cię za rękę,
przytulać Cię,
całować namiętnie.
Chodzić na romantyczne spacery,
wymykać się nocami,
uczyć się Ciebie na pamięć,
pieścić czule...
Ale...
Nie mogę, [...]

Czekałam,
w tęsknocie
i bólu.
Bałam się...
Wierzyłam
w szczęście
i wieczność.
Wypatrywałam...
Cierpiałam
w samotności
i milczeniu.
Zwątpiłam...
Pojawiłeś się,
zostałeś
więc i ja zostałam.
Nie opuściłeś mnie,
dzielnie przy mnie trwasz
więc i ja trwam.
Istniejemy
w Naszym dziele stworzenia...

...w tej melodii
zwanej Miłością.

Instrument,
dawno niestrojony,
czas jego koncertów miniony.
Ukryty gdzieś po lewej stronie,
w piersi bijący,
ale... wciąż tak milczący.
Zapomniany okres melodii,
płynnych ballad nauczony,
lecz... jakby rytmu pozbawiony.
Niemo prosi,
szepcze cichuteńko,
by go wziąć do ręki
i znów zagrać śliczniuteńko.

...rozstrojone,
kurzem przyprószone,
Miłości pozbawione
w futerale serce zostawione...

Leżymy razem,
wśród okruchów ciastek,
oboje brudni od czekolady,
upojeni sobą nawzajem.
Nie mogąc się napatrzeć,
jak nasze anioły leżą obok Nas,
cieszymy się tą chwilą,
bo przecież tylko Miłość potrafi zatrzymać czas...

...trzymając Cię za rękę,
uśmiecham się szeroko,
pochylam się do Ciebie
i szepczę na ucho:
"Teraz jestem szczęśliwa,
tu, z Tobą."

Na strychu,
wśród tumanów kurzu,
przy wtórze zaciętej pozytywki,
na wytartym i dziurawym kocu,
bijące z bólem serce
i zaciskane bezsilne pięści.

Za zatrzaśniętymi drzwiami
zamkniętymi na klucz zagubiony tak dawno,
skrzypiąca szkatułka Przeszłości,
każdy powrót równający się fiaskowi,
oczy błagające "Błagam, nie odchodź!"

Nadgarstki nadziei zakute w ciężkie kajdany,
miłosierne serce zbrukane krwią,
powyrywane pióra skrzydeł radości
i piękne sny przyciśnięte wiekiem wspomnień...

Szliśmy razem,
ścieżką Miłości,
żyliśmy Teraźniejszością,
lecz zabiła Nas Nienawiść.
Odszedłeś
bez słów pożegnania.
Postanowiłam zapomnieć,
choć, co rusz w myśli się wkradałeś.
Zostałam sama,
ogarnięta nostalgią,
zbyt skupiona na Przeszłości, [...]

Związana
więzami,
okaleczona
cierniem,
serce
w bliznach,
szwy
nieraz wyrwane,
skrzydła
podcięte,
rany
krwawiące,
załzawione
oczy,
otoczona
pułapkami...

Przymykam powieki...
...znów jestem w domu
bezpieczna.

Stoję
samotnie
na tym moście
we mgle,
zatopiona
w rwącym
potoku
tych słów.
Zapach krwi
wymieszany
z wiatru
powiewem,
cisza
wiruje
tańczy
w powietrzu.
W głowie
krzyk,
jęk rozpaczy,
szept...

..."Słyszysz mnie?"

Stoję
samotnie
na środku
tej pustej
polany.
Wszystko
zniszczone...
Nie ma już
dróg
ścieżek
znaków.
Muszę iść sama,
prosto
przed siebie
z podniesioną
wysoko
głową.
Zaciśnięta
pięść,
krok naprzód...

...dlaczego to takie trudne?

Naiwna
podałam
pistolet
w Twoje ręce.
Odbezpieczony
wycelowamy
prosto
w moje serce.
Zaufałam Ci,
uwierzyłam
w słowa Twe.
Myślałam,
że nie strzelisz,
że jestem bezpieczna...

...Zawiodłam się.