OGRODY-MARZEŃ

Co dnia przykłada się
do Chrystusowych ran
żeby przed Wielką Nocą
ulec wyciszeniu.

Ile to trzeba gracji,
żeby przekonać do tego, czego nie było,
- błogim głosem ssiesz prawdę
z brudnych kałuż fantazji,
jakiej karmy, żebyś trawiona brakiem
namiętności przestała kąsać,
oblizując głodne usta,
- zakochane dusze mają swoje niebo
z zakazem wstępu dla twojego imienia
ile musiałaś zrzucić różanych płatków,
żeby ukazać się narcyzem,
- w ogrodzie z marzeń tulipan
nie wygładzi pomarszczonej natury
jakich ramion ci trzeba, że tak szarpiesz te zajęte...
ile polotu, żeby dogonić anioła
skoro sam diabeł już cię nie chce pieścić słowem
ile w tobie fałszu, że opuścili twoją twierdzę ci,
co oddali za ciebie honor

I tylko jednego orgazmu
- żebyś znowu stała się porządną kobietą.

Jeszcze wczoraj wyznawałaś miłość
anielskim piórom, dziś twoją duszę
sam diabeł maluje
chmielowym kijem podparty
stłumionym myślom daje głos
twojej natury

spełniona kobieta nie szuka sensacji
nie układa cudzych życiorysów
na swoją modłę, co zwie prawdą

spełniona kobieta ma marzeń setki
i zajęć tysiące, i ramiona ciepłe
co wieczorem utulą zmęczoną

uśmiech ma na twarzy spełniona kobieta
i sukienkę za ciasną od nadmiaru szczęścia

w oczach ma czułe błyski spełniona kobieta
a włosy uczesane miłosną rozkoszą

i nieprzyjaciół ma spełniona kobieta
co liczyć chcą jej orgazmy...