Odys syn Laertesa
Odys syn LaertesaWszystkie teksty 211 tekstów 3 694
Kobietom...
Odkąd cię poznałam, noszę w kieszeni szminkę,
to jest bardzo głupie nosić szminkę w kieszeni,
gdy ty patrzysz an mnie tak poważnie, jakbyś w moich
oczach widział gotycki kościół. A ja nie jestem
żadną świątynią, tylko lasem i łąką - drżeniem liści,
które garną się do twoich rąk. Tam z tyłu szumi
potok, to jest czas, który ucieka, a ty pozwalasz mu
przepływać przez palce i nie chcesz schwytać czasu.
I kiedy cię żegnam, moje umalowane wargi pozostają
nie tknięte, a ja i tak noszę szminkę w kieszeni, odkąd
wiem, że masz bardzo piękne usta.
Halina Poświatowska
a ode mnie https://odyssynlaertesa.wordpress.com/2016/03/08/dobrze-ze-jestes-kobieta-i-fragment-z-pamietnika-adama/
i to http://www.kwiatki.org/kwiaty/misiek-pluszowy-kwiatki.jpeg
Powrót do Itaki
Płynę wśród mętnych świata zwid
co porwać chcą mą duszę
wpatrzony gdzieś w o Tobie mit
swój własny zwalczyć muszę.
Syreni śpiew nie straszny mi
gdy sznur miłości ciasny
oplata serce z pokus drwi
prowadzi gdy cel jasny.
Jedną za drugą pięknych wysp
omijam rafy zdradne
które w kolekcji chcą mój bryg
podwodnych wraków składnic.
Burze i sztormy kradną czas
co dzieli mnie od szczęścia
lecz to już ich ostatni raz
nim wrócę w Twe objęcia.
Odys, 15 październik 2015 (inspirowane wierszem Małgosi Kobyliński o tym samym tytule) https://poetroses.wordpress.com/2015/10/05/powrot-do-itaki/
Onejko perfekcyjnie rozszyfrowałaś drugi podmiot i poszłaś we właściwy wniosek :)
Wietrze bo też konstrukcja myśli pozwala na kombinację wersami a wypełniaczem serca powinien być rozum jak słusznie onejka zauważyła (choć to trudna sztuka bo serce to emocje i namiętności nad którymi czasem ciężko zapanować)
Starlight, bo ja lubię dzielić się tym co mnie inspiruje. To jakby nie patrzeć często fundament tego co później w mojej głowie powstaje. Czy to co napisałem jest zgorzkniałe? Być może w odbiorze, ale zapewniam Cię że tego rodzaju uczucie w ogóle mi nie towarzyszyło kiedy to wymyślałem :) Kierowałem się pewną logiką.
Jaki tam dramat Eneido. Ot pewna konsekwencja, której można jednak przeciwdziałać :)
Pozdrawiam wszystkich i każdego z osobna i dziękuję za podzielenie się swoimi skojarzeniami
Można przyjąć pewne założenia, można też w coś uwierzyć. Nie trzeba iść na dno, by sprawdzić, że się nie utonęło.
Czy myślącemu zależy, by dowodzić swego myślenia? Czasami niektórzy usiłują doszukiwać się czerni w samym środku bieli. Być może nawet odkryją jakiś jej ślad, odkryją coś ciekawego i stają przed kolejnymi znakami zapytania powątpiewając we własne myślenie... Tak, kiedyś już rzuciłem tu słowami:
głupi wesół, choćby goły
mądry... nie jest już wesoły
Ale to połowa prawdy, czyli g...o prawda. ;)
Miłego wieczoru. :))
Odys syn Laertesa
Autor
"...Był z Odysa, jak się zdaje, Jebus, rabuś, zabijaka.
Branki brał, plądrował kraje A czekała nań Itaka.
Z przebiegłości w interesach Zyskał miano Ulissesa.
Wódz tysięcy, mąż wyniosły Jakich mało znały dzieje
Kreśli w falach piórem wiosła Swoich błędów Odyseję.
Ulubieniec bogów, strateg - Jeden mu pozostał statek..."
(Jacek Kaczmarski "Powtórka z Odysei")
Zeszyty
...bo krócej się nie dało i rym się zaplątał
...że też sam na to nie wpadłem
...tak sobie myślę
Dzięki za Bacha... Strzał celny. Bardzo lubię ten rodzaj klasyki