Gdy pokazujesz mi słońce, nie rozjaśniasz mroków, nie gasisz pożaru duszy, gasisz pożar benzyną, umacniasz czerń.

Miłość nie jest zasiadaniem do stołu, miłość nie przychodzi z pustym żołądkiem. Przychodzi z darami, pełna, syta.

Prawdziwa miłość jest DO, a nie ZA. Jeżeli kochasz ZA, to kochasz skamielinę, ideę, nie człowieka.

Miłość nie znosi murów, spal więc wszystkie domy „miłości”, zetrzyj w pył. By kochać, musisz mieć odwagę być bezdomnym. Być wszędzie u siebie.

Człowiek wielbi przebrania, a miłość zawsze widzi cię nagim.

Melancholik to nieuleczalny piroman, podkłada ogień tam, gdzie ledwo zaiskrzy.

Pierwszym gestem miłości jest otworzenie oczu na własne JA, reszta furtek otwiera się automatycznie.

Miłość nie zawiera się w uniesieniach, jedyne jej uniesienie to... uniesienie powiek.

Jeśli kochasz życie, kochasz je w każdej osobie. Jeśli miłujesz i wyróżniasz życie jednej osoby, a gardzisz życiem drugiej, nie ma w tobie miłości. Ukochałeś trupa, któremu nadałeś witalność, odmalowując go barwami swoich pragnień.

Miłości nie mierzy się siłą uczuć, miłość mierzy się siłą woli, która trzyma w ryzach uczucia.