Szukaj wniosków, szukaj odpowiedzi.
Nurt wartki, w nim są podpowiedzi.

Rzeka Cię porwie, gdy do niej wejdziesz,
Być może wtedy szczęśliwy będziesz.

Piszę, kontempluje …
Ty mojej samotności nie czujesz.
Strumień płynie, brzęczy woda,
Pić nie mogę, nie dla mnie ta ochłoda.
Woń polnych kwiatów się czuje
Odnaleźć Ciebie w niej próbuje.
Trzesię wiatr polnym kwiatem,
Czuje się jakby był moim bratem.
Nie ugasisz mego płomienia,
Ma miłość jest wiecznego istnienia.
Węgle się we mnie żarzą,
moje oczy o Tobie marzą.

W sercu pustka nie cierpiąca czekania,
Boże daj mi siłę do jej wytrwania.
Czekam, pociąg po szynach jedzie
W tę strone iśc to tylko w biedzie.
Łąka jak stół a za nią dwie góry nasze
Na jednej, Ty wiesz, Ty znasz tą trase.
Miejsce otarte o sny, posąg kamieni
My wsród drzew i odcieni zieleni.
Enklawa, spokój, troski znikają
Odechów naczerpać, niech płuca mają.
Palce bezwiednie w ciszy napiszą,
to czego niebiosa nie slyszą.