straciłam ją z oczu
w popołudniowym gwarze
w poplamionej sukience

ketchup na piersi
serwetka w dłoni
i sól rozsypana na stoliku
‘Ostatni raz kupiłam ci frytki’

straciłam ją z oczu
na chwilę
sekundę zaledwie
i zniknęła

nie wiem co krzyczeć
serce mnie boli
krwawi lekko
ketchupem

dla Ciebie
ładnie się ubiorę
dla Ciebie uczeszę się w „śmieszny warkocz”
rozpuszczę włosy
dla Ciebie stanę się
wielbicielką muzyki poważnej poetką romantyczką
dla Ciebie będę
poprawnie niepoprawna
przestanę poważnieć
spojrzę przez różowe okulary
dla Ciebie
zacznę oglądać horrory
zażartuję z życia

a Ty i tak
zatańczysz z inną

wyleczyłeś mnie z siebie
powoli delikatnie bezboleśnie
całkiem
naturalnie subtelnie i łatwo
być może
zbyt szybko zbyt normalnie zbyt prosto
sprawiłeś że zniknęły
motyle z brzucha ciepło z serca i klapki z oczu

odkochałam się tak zupełnie
„po prostu”

chyba cię wymyśliłam w mojej głowie
bo mi blakniesz we wspomnieniach

słyszę cię już tylko w białym szumie w radio
pomiędzy stacjami

w przewracaniu stron podczas czytania
między jedną kartką i następną

i kiedy czajnik gwiżdże

a twój zapach
(lekko zwietrzały)
czuję już tylko w powietrzu

czasami się boję (wieczorami)
że zapomnę
czasami się boję (poniedziałkami)
że mi z pamięci umknie znowu jakiś twój fragment

chyba cię wymyśliłam w mojej głowie
bo mi blakniesz także w sercu