Stały sobie dwie kolejki, w każdej trochę do odstania
Jak za czasów peerelu, więc każdy stoi i patrzy, stoi
I czeka, temat taki trochę jak rzeka, po co tu stoją
Wiedzieć by się chciało, dziecięcą zaspokoić ciekawość
Panie, po co pan tu stoisz? Pan odpowiada - Młody,
dla wiary. Ale jak to, czemu, tu dają święcenia?
Gdzieżby, nie od parady, świętość sprzedają na miary
A tam? - Na drugą wskazuje kolejkę, co sobie też stoi
A tam, Młody, ci stać nie przystoi, tutaj kolejka ludzi
pełnych uczciwości, tamtym się poprzewracało w
głowach od próżności, oni sobie umyślili sami sobie
być panem. Ale jak to? Tam stajesz się bogiem?
Młody coraz bardziej nie dowierza. Młody, gdzieżby
Tam sprzedają bilety prosto do nieba. Więc gdzie tu
logika, psze pana? Mnie Młody nie pytaj, ja mam swoje
do odstania. Młody w czoło się postukał i wyszedł
Niedługo zamknęli sklep zwany Życiem

A mnie by się taka miłość marzyła
Co by i we mnie widziała człowieka
Żeby to wszystko jakoś łatwiej przyszło
I później nigdy nigdzie nie poszło
Ale wiadomo - dziś są tylko sny
Bo szczęście choć nie chodzi
piechotą, to na pewno nie kablem

Tutaj nikogo nie było
I nikogo nie będzie
Zaproszenia odesłano
Drzwi otwarte zignorowano
Pokój zamknęła samotność
Tylko zawieszka się trzyma

Burza ciszę goni i skrzy
Pogodny berek symboli
Deszcz w kałuży się chowa
Klepnięto kalosze, zabawa
Ferajny co przynosi słońce