niewidzeinaczej

ponad drogami i łanami zbóż
wyciągam dłoń
łaskoczę wysokie trawy
oddycham szaleństwem kwiatów
wariacjami barw

Pędzę
mijam wiejskie ogrody
zlizuję mleko z ust

I unoszę się
ponad beton miast
szum kroków
cienie uśmiechów

Mknę
przeobrażając się we wszystkie istoty
własnego istnienia
i trwam
w najpiękniejszej formie
siebie

Jesteś niecodzienna
w zakłopotaniu ust
półotwartych
w tej różowej sukience
ze wstążką w rozwianiu włosów

I nieziemska
czarujesz uniesieniem rzęs
dotykiem brzmień głosu
gracją dotyku
arytmią oddechu [...]

Życie to taniec
szczerości z szyderstwem
tango udręki
przesycone namiętnością
niezłączonych nigdy
ust

Życie to śpiew
gdzie tysiące głosów
ucicha co dzień
w dramacie [...]

Czasem łatwiej oddać się złudzeniom
rzeczywistości piękniejszej
niż jest

Łatwiej upaść w pustkę
skoczyć z krawędzi świata
w nicość jaśniejszą
niż złoto
cenniejszą
niż życie
cenniejszą nawet bardziej [...]

w zatłoczonej zbędnościami głowie
szykuję Ci miejsce
walczę z wiatrakami
sztucznie odpędzając uczucie
w którym jestem sama

gdy pytają
dobrze mi tak

a gdy usiądę na trawie
i obleje mnie deszcz
nawet nie widać łez

Już niedługo kochanie
niedługo
zajmie mi rozpamiętanie
nas
Ciebie
niedługo zapomnę
obiecuję Ci że nas zapomnę
i zapomną o nas
anioły
obiecywały mi też

i nauczę się chodzić
odchodzić
od Twoich i swoich zmysłów
za chwilę spuszczę głowę
za chwilę krok za krokiem
odejdę
tylko daj mi jeszcze czas
na rozpamiętanie
Ciebie
nas

Dziękuję Ci Panie
za śmiech którym
rozsiewam uśmiechy
za śpiew
którym wyciskam łzy
i za spojrzenie
na dobro
i zło
i wszystko pomiędzy

i za każdą [...]

Jeszcze dziś skarbie
odkryjemy nasz maleńki
koniec tęczy
wytańczymy kroki każdego koloru
w takt bez taktu
słyszę go Twoimi uszami
i mam nadzieję
że widzisz moim okiem
swoją historię każdego rysu twarzy

na pewno widzisz
przecież mamy jedne oczy

co dalej?
dalej czeka nas przygoda
w uśmiechaniu dźwięków
szaleńczej samby
roześmianej rumby
i w zmysłowym tangu

jak?
pokażę Ci
podaj mi tylko dłoń

Ile ja bym dała
by ktoś mnie pokochał
tak jak ty nie możesz
tak bez granic
tak bez ubrań
tak po cichu i czule
tak by zapomnieć o tym
że to niemożliwe

By uśmiechać się do utraty tchu
co ranek
by nie znikać
nigdy

By unieść dotyk do słońca
złapać maleńką nić złota
i wpleść między
uniesienia serca

uwić z liści koc
i okryć nimi nagie myśli
pragnienia powiewające na wietrze

ukraść z dna jeziora perły blask
i tańczyć w jego zachwycie
nieokiełznaną melodią
tysiąca śmiechów
i miliona róż

by być wszystkim i niczym
wystarczy przecież
zamknąć oczy

W dniach smutniejszych
niż uronienie pierwszej łzy
wśród naiwnych starań
o lepsze jutro
o świat troszkę mniej szary
o uniesienie oka ku niebu

z adrenaliną tańcząc na skraju śmierci
i zagłuszając śpiew grzechów
z dna sumienia

w bezczułości nieznanych już bliskości
w bezradności dłoni
w zwyczajnie brzydkim już świecie

moim ustom
nadal
jedynie Twoje imię
nadaje kolor
i smak

Świeże róże
rozpachniły mi nijaki świt
zamalowały oczy na róż
rozkochały w sobie
i w Tobie

lekki kolor każdego płatka
jedwabnieje mi w palcach
i mąci w głowie
gdy zanurzam się w ich zachwycie
[...]

Ciepły letni deszcz
krwi
czystej ześlij Panie
jedynej która bielsza jest nad śnieg
która wymyje proch
i kule
z czarnych karabinów
niech spłynie
ciepły letni deszcz
po kruczych włosach
lśniących [...]

Chciałabym Pana poznać
i chętnie bym się dowiedziała
czym Pan napatrzuje oczy
że tak słodko błyskają

a wstał Pan dziś rano?
bo pachnie Pan troszeńkę
konwaliami
i moim snem

a czy lubi Pan [...]

Podnosisz pióro
długopis
ołówek

słowa jedynie stawiają granice
to zwykła zabawa
rozrzucasz myśli
siejesz wiatrem kolory
uskrzydlasz betonowe domy
i uziemiasz chmury
by móc się wykąpać
w wacie cukrowej

to proste
narodzić świat
gdzie miłość jest wieczna
świat nieśmiertelny
niemożliwie piękny
niekonieczny
i nieistniejący
poza kartkami książki