Nieboga

Gwiazdka mała na niebie
błyszczeć sama chciała,
tak się rozpychała,
że z nieba słońce i księżyc zepchała.
A kiedy sumienie ugryzło Niebogę,
przepraszała nisko chyląc głowę.
W złości o swoje wdzięki się przewróciła
i cały blask straciła.
Te­raz na innym niebie świętą grywa
i myśli Niebo­ga, że będzie szczęśli­wa.