Nie sztuką jest być świadomym swych wad. Sztuką jest wytrwale pracować nad nimi i jednocześnie doskonalić zalety...

Gdyby ludzie przez chwilę zastanowili się nad rozwiązaniem codziennych problemów, zamiast ciągłym zamartwianiem się nad nimi, z pewnością zaoszczędziliby dużo więcej czasu…

Kiedy już brakuje mi sił, jedyne o czym marzę to zatrzymać się choć na chwilę... pośród ulicznego hałasu, krzyków, próśb, wsłuchać się w ciszę... w bicie własnego serca i poczuć tchnienie nowego życia... Na moment zatrzymać czas, zatrzymać siebie... Odnaleźć siłę... nadzieję... które gdzieś we mnie się pogubiły... Uczyć się cierpliwości, wyciszenia, pokory... Staram się przekraczać przeszkody, omijać bariery... staram się żyć w obecności uśmiechu, całą sobą, korzystać z daru jaki otrzymałam... staram się pomagać innym, wspierać, doradzać... staram się...być wytrwałą... Jednak chyba każdy może mieć gorszy dzień, prawda?

Potknęłam się...
nie patrzyłam na kamienie, idąc tą ścieżką...

Wzleć na skrzydłach ku górze, bo z wysoka świat wygląda piękniej...

Zatem weź wszystko to co masz w sobie i idź na przód.
Pokaż im, ile potrafisz.

Odkąd wyjechali minął dzień, odkąd zaczęłam czekać na ich powrót minął miesiąc...

Rodzimy się i umieramy tylko raz, ale nasze życie bezustannie podumiera i odradza się...

Bywa, że w życiu niespodziewanie pojawiają się miłe niespodzianki, jednak kiedy będziemy ich oczekiwać, zabawa się nie uda i odnajdziemy rozczarowanie...

Znowu wielka burzowa chmura... Czerń oblewająca mój mały świat i tylko jedno pragnienie - chęć ucieczki. Każda kropla deszczu jest jak gwóźdź przytwierdzający do ściany i zaburzający pogodę ducha...

...czekam na słońce...

Chciałabym, aby czas zawrócił, aby dał jeszcze jedną szansę. Pozwolił inaczej zorganizować plan życia, aby dał możliwość zmiany myśli, usunięcia słów, pójścia właściwą drogą, obrania innego, odpowiedniego celu. Jednak rzeczywistość jest okrutna, a czas nie zawraca. Czasem tylko daje nadzieję…drugą szansę, która może okazać się właściwym wyjściem…