Tęsknię za czasami, kiedy patrzenie z góry oznaczało tylko bycie wyższym.

Łamiemy rysiki w ołówkach,
łamiemy ręce spadając ze schodów,
łamiemy zasady, żeby żyć ciekawiej,
łamiemy hasła,
łamiemy sobie głowy, by rozwikłać zagadkę,
łamiemy języki, starając się mówić w obcym języku.

.. a jako nauczkę łamią nam serca ..

Konsekwencje zawsze są i będą konsekwencją niekonsekwentnych czynów.

Serce nosimy pod piersią, aby ci, co nie tylko cycki widzą, mogli w nie zajrzeć.

Miłość z samotnością od wieków toczą ze sobą walkę.
Jaka ta miłość musi być silna, że tak często wygrywa ..

Miłość powinno się trzymać na otwartej dłoni, nie w garści.

Aby bezgranicznie komuś zaufać potrzeba zarówno odwagi, jak i siły. Powinno się bowiem zakładać i taką ewentualność, że zamiast wzlecieć upadnie się, i to bardzo nisko.

.. a morał tej bajki jest krótki i wszystkim dobrze znany:
ten, kto nikogo nie kocha, sam nie będzie kochany.

Na nic trzymanie kciuków, gdy wszystko przelatuje przez palce.

Trwonienie życia na cele, które zostawiają nas z pustymi rękami jest równie daremne, co próba chwycenia wiatru.

Człowieka poznaje się nie po tym, o czym mówi, ale po tym, o czym milczy.

Zamknij oczy i wyobraź sobie każdą minutę przeżytego dnia. Sukcesem jest, jeżeli nie żałujesz żadnej z nich.