Pamiętam jak przed twoim wyjazdem wygłupiałam się mówiąc, że nie będę tęsknić, że wytrzymam tak długi okres czasu bez żadnego kontaktu. W końcu to pierwsza nasza taka rozłąka. A teraz??? Teraz wściekam się i reaguje płaczem na przemian zarówno wtedy gdy piszesz, dzwonisz jak i nie dajesz znać o sobie przez kilka dni. Nawet nie wiesz jak bardzo się o ciebie martwię, jak tęsknię, jak boję się, że tam gdzieś daleko jakaś dziewczyna zawróci ci w głowie, że stanie się coś czego nie jestem w stanie przewidzieć. Sama siebie nie rozumiem. Namawiałam cię do tego wyjazdu, chciałam abyś zatęsknił, odpoczął od moich humorków... Nie chciałeś. Obawiałeś się, że będę leżeć pod kocem i nic nie robić. Zapewniałam cię, że tak nie będzie tylko po to abyś mógł wyjechać. Lecz tak jest... Nie mam ochoty na robienie czegokolwiek. Leżę, śpię, leżę, śpię i tak na zmianę. Taaa..mogę tylko wylać to co czuję na kartce papieru bądź tutaj. Czekam na ciebie, tęsknie...

Umówiona na spotkanie jak zwykle wyszła szybciej by on czasem nie musiał za długo na nią czekać. Doszła na miejsce, z daleka już go poznała. W uszach miał słuchawki, z których rozbrzmiewała muzyka z lat 60 i 70, którą uwielbiał. Pokazywał przez to swoją inność, nietuzinkowość. Zauważył ją i od razu zaczął iść w jej stronę. Podszedł i przywitał się całując ją w głowę oraz tuląc. Po chwili zaczęli iść na "swoją" łąkę. On ubrany w ciemne jeansy i jej ulubioną koszulkę koloru kaktusowego. Po drodze rozmawiali, żartowali. Niby zwykłe zajęcie, a dla nich codziennie było to zupełnie nowe i ciekawe. Szli za rękę, a czas płynął im pozytywnie i miło. Szczęście unosiło się w powietrzu. Doszli na miejsce. Położył [...]

Po rozstaniu z chłopakiem, który ciągle ją okłamywał i traktował jak swoją rzecz uważała, że już nie ma szansy na szczęście, a co dopiero miłość. Pewnego razu poznała Jego. Wysoki blondyn o niebiesko-zielonych oczach. Od czasu do czasu spotykali się w parku w ustalonym miejscu. Między nimi iskrzyło, potrafili rozmawiać godzinami, a gdy przychodziła pora rozstania ciężko było im pójść do własnych domów. Uwielbiali przebywać w swoim towarzystwie. Ona uważała go za dobrego kolegę, do którego w razie potrzeby może się zwrócić i przytulić. Po kilku miesiącach znajomości oznajmił jej, że ją kocha. Nie chciała wierzyć, uznała to za żart lecz na drugi dzień on to powtórzył. Starała się go zrozumieć, pytała dlaczego i jak to się stało. On tłumaczył, [...]