Zachłysnęłam się tą niecodziennością,
tą przypadkowością,
romantycznością wydarzeń...
Uległam i dałam się wciągnąć w grę.
Chciałam grać, tak jak inni...
Wydawało mnie się, że to moje pięć minut,
to mój czas...
Czas na uśmiech na Twojej twarzy...
Chciałam być panią sytuacji,
ale sytuacja mnie przygniotła.
Przerosły mnie moje oczekowania...
Nie umiem... nie wiem, jak to zrobić,
być znów się do mnie uśmiechnął.
Z głuchym serca biciem oddalam się...

Jak ziarenko potrzebuję
schronienia w dłoniach Twych,
pielęgnuj mnie, bym mogła
rozkwitnąć i ubarwić świat
różnymi kolorami...
Potrzebuję wody,
czasem potrzebuję ognia...
Schowaj mnie pod kloszem,
jak Różę Mały Książe...
Tylko nie opuszczaj,
bo tego bym nie zniosła...

Zasiądę u Twych stóp, by móc
przytulić się do
Twych kolan.
Ustanę obok Ciebie, by móc
dotknąć Twego
ramienia.
Wspnę się na palce, by
spojrzeć w Twoje
oczy.
Zamknę je i namaluję
obraz,
w mej pamięci.

żyjemy, aby żyć, tak z dnia na dzień,
kochamy, aby kochać, tak poprostu, bez zastanowienia, pędzimy do przodu, nie patrząc na nic, rozbijamy się o siebie, nie przepraszając nawet, widzimy tylko siebie...
gonimy za czymś nie wiedząc do końca czego chcemy,
a w nocy do poduszki cicho płaczemy, zastanawiając się ile przegapiliśmy