Tęsknisz za kimś, kogo nie obchodzisz... Wspominasz cudowne chwile razem... Masz wrażenie, że za chwile zadzwoni, przeprosi, będzie kochać i ubóstwiać do końca życia... Ta nadzieja i rozpacz... To niewolnictwo własnych myśli... Błaganie Boga o umiejętność zapomnienia chwil, które uszczęśliwiały a teraz niszczą... Powodują zgorzknienie serca...

Najgorzej raz pokazać Bogu, że radzimy sobie w trudnych sytuacjach. Potem do skutku sprawdza naszą wytrzymałość...

Już nadszedł czas, aby podnieść głowę i wykrzyczeć światu, że teraz czas na moje szczęście...