zgubiłam Cię...
ale poczekaj chwilę i Cię znajdę.
i znowu będę przepraszać jak zawsze.
płakać wtulona w Twoje ramiona...
i przepraszać za Twoje błędy, tylko po to byś był
i mnie kochał.

Jakiś czas temu ją poznałam. Wydawała się na bardzo ułożoną i rezolutną osobą, jednak taka nie była. Zaczęłam się z nią kumplować, czułam się przy niej taka ważna, wyjątkowa. Później przeszło na przyjaźń. I tu się zaczęło, może życie wywróciło się o 180 stopni. Byłam przy niej szczęśliwa, tak naprawdę, nie udawałam, ciągle się śmiałam. Ale to nie trwało za długo, niestety. Przestało być miło, zeszłam na drugi plan, już nie byłam najważniejsza, najważniejsza była ona, ona i jej problemy... Znalazła kogoś lepszego na moje miejsce, fajniejsza, zabawniejsza, lepiej się dogadywały niż my ostatnio. Ale nic nie mówiłam, nie chciałam jej tego psuć, chciałam żeby to ona była szczęśliwa, nie ja. Przestałyśmy w ogóle rozmawiać, nie spotykałyśmy się, bolało, raniła mnie. Nie dawałam po sobie tego poznać, udawałam ze jest dobrze. Musiałam, po to żeby ona była szczęśliwa.

Stało się to po pewnej imprezie, oczywiście w dobrym towarzystwie. Wróciłam do domu, w domu była mama i ojciec. Nie nazywałam go tatą bo wyrządził nam wiele złego o którym nie potrafię zapomnieć. Jak to zazwyczaj bywało, ojciec był pijany, pokłócił się z mamą za pewne o nic bardzo istotnego. Pisałam wtedy z przyjaciółką… Aż do chwili kiedy ojciec rzucił puste opakowania po tabletkach nasennych były to dwa opakowania po 30 tabletek. Wiedziałyśmy że je na pewno wziął bo były pełne iż kupił je tego dnia, bo właśnie wtedy zostały mu wypisane przez lekarza. Poszedł do łazienki. Powiedział że idzie zapalić ostatniego papierosa, po czym wypalił go i poszedł się położyć do siebie, do pokoju. Mama przestraszona i zdenerwowana całą [...]

Zaczęło się tak niewinnie... Poznaliśmy sie rok temu, byliśmy znajomymi. Nie za bardzo się sobą interesowaliśmy. Chodziliśmy razem ze znajomymi na różaniec (pamiętam jak mi różaniec zabrałeś, a ja prosiłam Cię żebyś mi go oddał, pamiętam to jakby to było wczoraj), spotylakiśmy się całą grupą w szkole na przerwach, gadaliśmy, śmialiśmy się i robiliśmy sobie żarty. Było fajnie, czułam wtedy coś do innego chłopaka. Był moim wymarzonym ideałem o Twoim imieniu kochanie. I tak było przez jakieś pół roku. Później kontak się urwał... Pomyślałam że tak miało być... Że strciłam fajnych kumpli i to już będzie koniec. Że już nigdy nie będziemy mieli okazji pogadać i pośmiać się. Bo niby gdzie ? Poszedłeś do innej szkoły... A ja zdążyłam się [...]