Plaża cierpienia

A gdybyś żyła świadomością ,że nastała Wieczoność!
Jak byś pokutowała swoją przyszłość?
Wieczne życie!!
Wieczna młodość...

Jesteś niczym piasek....
Chwytam Cię w dłoń...
A Ty nagle znikasz...
Rzeczywistość z Tobą, sypię się po mojej dłoni.

Nagle zawiał wiatr!
Przerażający strach wrzucony do amoralnego mixera z czystym niepokojem.
Stanął czas...
Nicość własnej wegetacji..

Panuję wieczność!
Jak szanować nieśmiertelność w sobie!
Szacunek nie istnieje, liczę się tylko ja!
Jak mam żyć wiecznie!!!

Pomóż mi ....

Mateusz Śmigielski

To nie może być dosłowny przekaz...
Każde słowo ma swoją broń.
Skupmy się na odczytaniu pewnych Znaków..
Dla niektórych może stać się to religią..
Dla niektórych gęstą łza!

Umiesz przybierać postać znakomitą.
Potrafisz wyciągnąć Moralną przestrzeń prosto na swoją dłoń!
Nauczyłaś się odróżniać dobro od zła!
Ironiczny pokój głaszcze Cię po sercu...

Niby idealnie..

Więc czego nie potrafisz!
Czego nie widzisz!!!

Czy każda powieka ,gdy płaczesz mruga tak samo!?
Czy każda łza jest tej samej wielkości?

Więc czego nie potrafisz??
Czego unikasz!!?

Przybieram postać bez płuciową.
Już nie jestem facetem.
Cichutko!!
Uważaj!!
Nie możesz być emocjonalnie sobą, spłoszysz!!!
Pamiętam!!!
Już kiedyś próbowałeś!

Sztuczna rzeczywistość....

Tylko czy dałem z siebie wszystko??
Czy tylko udawałem.

Rzeczywistość!

Witam jest już sobą..
Znikam z [...]