Kiedy już staniesz się swoim najlepszym towarzystwem, każde inne będzie do zniesienia.

Próbują Ci to wmówić, bo wiedzą, że przeżyjesz go wielokrotnie. Jednak bez względu na to jak bardzo się go spodziewasz, ból rozczarowania nigdy nie będzie mniejszy.

Padają piękne słowa, na które zawsze miałaś uczulenie, pojawia się mnóstwo czułych gestów, w których wyczuwasz fałsz... Wszyscy dookoła zazdroszczą prawdziwej miłości, a Ty znowu czujesz, że to za dużo, że koloryzowane, że skończyło się zanim poczułaś, że może zacząć się na dobre. Uprzedzenie, czy jednak intuicja?

Im więcej czasu minęło od rozstania, tym trudniej ocenić czy to co, od czasu do czasu do nas wraca to wspomnienia uczucia czy tylko sentyment.

Nie musisz udowadniać światu, że jakiś temat uważasz za zamknięty, pamiętaj jednak, że nie musisz też oszukiwać siebie, jeżeli wcale tego nie czujesz.

Mówiliśmy do siebie, ale przestaliśmy ze sobą rozmawiać, to był początek końca.

Zmiany same w sobie nie muszą być dobre, dobre mają być ich konsekwencje.

Jeżeli czujesz, że musisz się zatrzymać, zrób to. Dasz więcej sobie i światu gdy ruszysz ponownie nawet wolno, z nową siłą, niż kiedy szybko i heroicznie polegniesz kilka kroków dalej.

Kiedy nie wiesz co czujesz, ale wolisz skrzywdzić siebie niż tę drugą osobę... Wtedy możesz mieć pewność, że to uczucie jest prawdziwe.

Po wielu latach zrozumiałam, że najpiękniejsze co można poczuć przy drugim człowieku to...spokój.

Byłeś dla nich, kiedy pamiętali o wszystkimi, a zapominali o najważniejszym, oglądając Twój upadek... Zostałeś kiedy sami zaczęli upadać, aby podać im rękę i pomóc się podnieść... Wracasz za każdym razem, kiedy tego potrzebują... I mimo że nadal nie są tego świadomi, Ty wierzysz w nich bardziej niż oni w Ciebie.

Kiedy poznasz człowieka, który doskonale potrafi oddzielić pożądanie od miłości, pamiętaj, że razem z nim przychodzi jego trudna historia.

Przyjdzie w życiu nie jeden moment kiedy zrobisz już wszystko i zrozumiesz, że czasami wszystko to za mało.