kolejna jesień rozbiera drzewa
rozbija deszcz o zabłąkane spojrzenie

myśli wokół ciebie
plączą się
niczym źle zwinięty kłębek

zaraz sypnie śniegiem nerwowa zima
nie zważając na przemykajacy cień

dasz wiarę
nieraz tęsknie
połatanym sercem

Przenika
tracą każdy nerw
krwioobiegiem krąży
kończąc w komorze serca
by zostać na zawsze
Miłość

tańczy kurz w powietrzu
ciszą wieczorną
strażnik cudzych lęków
przemyka między światami

bywają słowa bezdomne,
o które potykamy się
w bezmiarze codziennego
przemilczenia

malowałeś burzowe chmury nad głową
mówiąc że deszcz potrzebny jest światu
a ja pragnęłam niczym słonecznik
w ciepła stronę kierować twarz

jesień pięknie malowała obrazy
zima padała u stóp
wiosna kolorami wybuchała
porażając wolą życia

okna przyglądały się latarniom

a my topilismy czas w kałużach

twarz przystroiła uśmiechem
kwiecistą suknię ubrała
ostatni łyk kawy
kolejny dzień rozpoczęła

nikt sie nie spodziewał

pod woalką ze słoneczników
pokiereszowaną duszę ukryła

bladoczerwony lęk pulsuje
szarym chodnikiem
między ludzimi

bezpieczne schronienie
gdzieś na odosobnieniu
z dala od gwaru

tam gdzie myśli swobodnie płyną
fontana milczenia tryska słowami

zagubiony w jesiennym tłumie
oczekiwał zmiany światła
gasnacy blask oczu
drżące dłonie
tylko tyle zostało
człowiekowi z ulicy

rozklekotany wózek dzieciecy
dla niego pełen skarbów
dla przechodnia pełen śmieci
[...]

parę unoszącą się z filiżanki
we włosy zaplątał wiatr

uśmiech zostawił
jesienny kwiat

zamruczał kot

poranki za zasłoną mgieł
snują się leniwie

deszcz wystukuje rytm
dla wirujących liści

kolorowy oddech jesieni
nim zbutwieje świat

słoń na szczęście
na złotej uwięzi

czy napewno
dobry los przyniesie

*

zerwana koniczyna
cztery liscie miała

zwiędła biedaczka
nim szczescie przyszło

*

w prezecie podkowę dostałam
wraz z drzwiami upadła

czy to na szczęście
złe licho przygniotło

*

z rozpieszczonych słońcem kwiatów
pszczoła nektar zbiera
szepcze wiatr w konarach drzew

jesień się zbliża

szlocha niebo

słonecznej beztroski brakuje
mruczy kot pod jaśminem

Czy jesteś gotowa, aby słuchać
o życiu miasta. Pozwolić ponieść się
pulsującym rytmom ulicy.

Wiatr rozgoni niepokoje. W mieście
tysiaca twarzy, tylko serce tłucze się
w klatce.

Spójrz jak pięknie mienią się
światła, odbite w oczach
przechodniów. Dziś, są tu i teraz, [...]

gdy miłość się zgubi
poszukaj jej w spojrzeniach
w słowach splecionych w warkocze
w bezpiecznym miejscu
cichym i spokojnym

wśród kolorowych gwiazd ziemi

tam przechadza się miłość

kolejne lato tak pięknie kwitnie
burza piorunami ciska
tęsknie do ciebie

myśli tłuką się po głowie
warczą jak bezpańskie psy
serce na rozdrożu

łąką zarosły ścieżki
nie odszukamy się

oczy ślepe uszy głuche
próżno pisać wiersze
kiedy świat na krawędzi

A

iść przez życie nie marnujac chwili
zarzucając niepotrzebne myśli
zachwycać się kwiatem i jego kolorem
w źdźbłach trawy szczęście wypatrywać

ech - jakbym chciała

w tych dziwnych czasach wierszem
słowa kiścimi układać
ubrać wróblom buty
by boso po śniegu nie skałały [...]

miłość jak guma do żucia
na granicy wytrzymałości
wyzuta ze smaku
zatorem w żyłach rzeczywistości