motylek96

mówisz, że dobra jest noc
mnie dręczą niepokoje

lękiem napawają tajemnice
śmierci które w krwiobiegu krążą
i strach od siedmu boleści

padam na kolana

i nie o modlitwę tu chodzi
tylko o ten kawałek nieba
który jeszcze we mnie pozostał

zbiera się na deszcz

twarz zmarszczkami skreślona
dłonie pracą skażone
na fotelu matka
*
każde miejsce w domu
powietrze tobą wypełnione
dzień matki
*
wstaję o poranku
by zdarzyć herbatę zaparzyć
wspomnienie dzieciństwa [...]

Gdybym miała serce

ocaliłabym nas. Nie spadlibyśmy
na zwapnione skały uczuć .

Gdybym tylko chciała

koniuszkiem języka zatrzymałabym
słowa, przez które nie domknęły
się powieki.

Gdybym tylko chciała

wypuściłabym motyle na wolność,
by nie potopiły się w kwasie żołądka.

Gdybym miała serce

uratowałabym poranek rozdarty
ostrymi krawędziami myśli.

Zwiędły kwiaty, jak ta miłość, dziurawa
od kolców czerwonych róż.

Stawiali przydrożne krzyże, dziś tylko drzazgi z nich lecą, by zrobić koronę cierniową. Zdobili liliami i różami,
po latach trujący bluszcz zadusił.

Zapomniany przez ludzi.

Nieraz zabłąkany kot lub pies
skryje się u podnóża.
Wiosną przysiadzie ptak
zaśpiewa o dawnej świętości.