wiesz
jesteś spienioną miłością
rozgniewanym odejściem
pierwszym huraganem w sercu

od słów się zaczęło
na słowach się skończyło

wiesz
miłość szarpie zbolałe kości
lini papilarnych

krwawiąc podciętymi strunami
nerwowo drgają

odkochuje się
od pierwszego spojrzenia
wgłąb siebie

w zagłębieniu obojczyka
ukryty smak pocałunku

samotne okno na świat

zmysłowy dotyk wcierasz w skórę
rozdmuchując włosy delikatnym szeptem

wszedzie gdzie jestem
widzę cząstkę ciebie

zgromadone obrazy to wszystko co mam
i wszystko czego nie rozumie

nadciaga deszcz pod paznokciami
czuję jak wibruje powietrze

każda kropla niesie ukojenie
rozgrzanemu sercu

mówiąc "żegnaj"
na pustyni pustych parasoli

gdy ścieżkę życia
tworzą złamane słowa
odchodzimy z niekochania

skrywamy cienie
w workach pod oczami

wypełzają w schyłku dnia

wiatr wydaje ostatnie tchnienie

rozebrane z miłości serce