Jesteś połówką moją dopełnieniem moim
Lecz nieraz tak się w życiu dzieje że nie jest nam dane wspólną drogą iść choć równolegle do siebie biegną
Wybrałeś inną drogę Uszanuje to.. i choć to trudne jest pozwolę ci po niej w spokoju iść Ponieważ wiem że jeszcze spotkamy się Nasze drogi co jakiś czas krzyżować będą się a ty będziesz mi wskazywał w jakim kierunku mam iść
Bo dusz takich jak nasze rozdzielić nie da się Zebyśmy nie wiadomo jak starali się zawsze do siebie będziemy wracali - choćby na moment
Bratnie dusze które porozumiewają się bez słów to my
Pamiętaj że nic przypadkiem nie dzieje się Los ukryty cel miał w tym że spotkaliśmy się
Ja odkryłam ten cel..
A ty wiesz jaki był powód że ja na twojej drodze znalazłam się..

żegnaj...

Otulać będą mnie
Czułe opiekuńcze skrzydła anioła
Gdy wtulę się w nie
Poczuje bezpieczeństwo ufność
Spokój o to co jeszcze przedemną
Będzie to znaczyło ze odnalazłam swoją
DRUGĄ POŁOWĘ
Wtedy zrozumie Anima Mundi
Przeznaczenie wypełni się..

- Powiedz kim jesteś?
- Dla każdego kimś innym
Jestem nadzieją i życiem Kroplą szczęścia
Cichą przystanią
Budzącym się dniem zasypiającą nocą
Jestem iskierką która jest istnieniem
Jestem aniołem serca niosę
Miłość Spokój Wytchnienie

Zycie maluje długopisem na skrawku papieru
To potrzeba duszy przelana w prozę i poezję
To oczyszczenie moje

Chcesz wiedzieć jaka jestem....sercem patrz
Swoje "ja" ukryłam na duszy dnie

Spotkaliśmy się na krótką chwilę to nadało sens życiu na resztę dni Egoizm nie pozwolił nam by nasze dusze na zawsze zjednały się Choć połówkami dla siebie byliśmy Nie zapomnij mnie nigdy tak jak ja nie zapomnę cie Powiedz wszystkim że to dym z ogniska wyciska łzy a nie utracona esensja miłości Cieszmy się że los skrawek życia wspólnego ofiarował nam W następnym życiu znów spotkamy się Teraz wędrówkę przez życie wieść będziemy obok siebie lecz już nie razem

Ludzie nie chcą oglądać nas ubranych w codzienność
Dlatego wciąż zakładamy nowe maski

- Przecież serce to tylko kawałek mięśnia
Dlaczego tak boli?!
- Jak to nie wiesz?
To nie serce boli to dusza cierpi

Śmierć jest ludzkim przyjacielem
-przychodzi obejmuje zamyka oczy
-rozwiązuje wszystkie nasze problemy
-nie pyta o zgodę

Ten zdobył serce i zrozumiał dusze - kto nie pragnął ciała
ten kto pragnął ciała nigdy nie zdobył serca i nie zrozumiał duszy

Szukamy się - lecz gdy odnajdujemy udajemy że to nie to Znamy rozczarowania gorzki smak Wolimy w świecie marzeń żyć -niż z miłością stanąć twarzą w twarz Łatwiej udawać że to magia snu pozostająca gdzieś pośród gwiazd Magia księżyca szepty wiatru Obraz ten rozwiewa się jak mgła - rano gdy budzimy się Gdy wieczorem zamykamy oczy uciekamy w sen co rzeczywistością jawił się Może kiedyś odważymy się uwierzyć ze sny spełniają się gdy bardzo wierzymy w to

Płynę po morzu życia Pokonuje sztormy huragany Wiatr targa statkiem mym Lecz ja nie poddaję się Wiem ze kiedyś z gęstej mgły wypłynę Zaświeci słońce a ja Do spokojnego i bezpiecznego portu zawine

Czym zatem są marzenia skoro boimy się ich spełnienia
A gdy przychodzą odwracamy się do nich plecami
A może tak się dzieje gdy czegoś za mocno pragniemy
Czy kiedyś doczekamy spełnienia tego marzenia?

Ludzie są jak wiatr Nieraz jak huragan przelatują przez nasze życie Pustosząc dusze Nieraz są jak zefirek delikatnie koja pocieszają i na zawsze zostają