On w swym życiu nic nie robił
a miał w banku gruby hajs,
zżerał placki i pierogi
i przerabiał je na szajs.

Nigdy nie wsparł i nie pomógł,
całą resztę w tyle miał,
siedział w wielkim swoim domu,
często drogie trunki chlał.

Poszedł raz do toalety,
bo go bolał mocno brzuch ...
zżarł fasolę i kotlety,
ciasta tyle ile mógł ...

Kiedy kupę w sedes dawał
poczuł w piersi ostry ból
i tak dorwał go ten zawał,
że na klopie umarł król.

Cieszy krzywda ich biednych,
bawi ogrom cierpienia,
nic nie zmieni ich szpetnych,
zimnych serc bez sumienia.

Nie nauczy litości
nikt ich ni przebaczenia,
bo to ludzie są podli
pozbawieni sumienia.

Ich zła wola silniejsza
jest niż mur oblężenia
a ich pycha największa ...
to się nigdy nie zmienia.

Tyle lat się modliłem
by Bóg dał im sumienie,
teraz wzywam tą siłę
co oczyści z nich Ziemię.

dusze przepełnione chciwością,
zepsute do szpiku kości,
w gardle twym rybią są ością,
wbijać chcą bez krzty litości ...

nie ważna jest dla nich już miłośc,
bo bogiem ich tylko już chciwość ...
jak możęsz to błagaj o litość
i pomódl się by tak nie było ...

Prowadź drogą mnie prawą
i nie pozwól zwieść złu,
pracę uczyń zabawą
bym mógł dzieckiem być znów ...

DEAD BODY OF MY BEST FRIEND
HANGS ABOVE MY HEAD
HE TOLD ME HE WILL MEET THE TRAIN
BUT HE CHANGED HIS MIND AT THE END

I NEVER WANTED TO BE LIKE
YOUR HEARTLESS KIN SO BAD
I NEVER PLANNED TO END UP LIFE
BUT NOW SOMEHOW I HANG

THIS SILENT VOICES COME TO ME [...]

GATHER ROUND BLACK
GATHER ROUND BLACK HOLE
TOGETHER JUMP
TOGETHER JUMP DOWN
LET'S GO AND GATHER ROUND BLACK
GATHER ROUND BLACK HOLE
TOGETHER JUMP
TOGETHER JUMP DOWN

EVERYTHING IN ME IS SO COLD
SAD JUMPERS FALL UPON
THE ROOF OF MY HOME

GATHER ROUND BLACK ... (repeat first verse)

najciemniejsze zła zakamarki
chłodu i bezwzględnego braku litości
bezsensownej nienawiści
i durnej niesprawiedliwości

najdotkliwsze dla serca rany
nieludzko przez was zadane
bez poczucia jakiejkolwiek winy
we dnie wieczorem nad ranem

najczarniejszy odcień rozpaczy
i gniew za to że serce płacze
bezlitosne szczucie w mgłę gęstą
tam gdzie sens swój jest trudno zobaczyć

to już przeszłość lecz ślad zostawiła
wiem że zmyje go stąd tylko czas
będzie tak jakby nigdy nie było
waszych grzechów ohydnych i was

Winorośl szczęścia
pnie się w górę ku niebu,
rosnąc na tym tylko
czego na prawdę jej potrzeba ...

Jest zielona i jest piękna,
pełna zdrowia i nadziei,
liście nigdy jej nie zwiędną
a tam w dole ... potępieni ...

W swej chciwości i rozpuście,
w dobrobycie rozpasani,
nigdy głodni ni zziębnięci
krzty cierpienia nie zaznali ...

Nigdy w górę tam nie spojrzą,
nigdy szczęścia nie zobaczą,
swej chciwości, gniewu, pychy ...
nigdy tobie nie wybaczą.

Wszystko tak szybko się zmienia ...
znów byłem w objęciach cierpienia,
w łzach trwogi, na dnie utrapienia,
lecz nastał już czas ukojenia.

Co wczoraj zdawało się dobre,
dziś nędzą już tylko przeszłości,
lecz walkę stoczyłem zaciętą
by znaleźć się w szczęścia bliskości.

Czas nastał dziś WIELKIEJ NADZIEI,
że życie me w lepsze się zmieni,
gdyż jestem w tym miejscu na Ziemi,
gdzie wstępu nie mają spojeni.

Spadł ciężar z mych ramion i serca
i dźwigać już nigdy go nie chcę,
niech demon mój w końcu na zawsze
zostanie zamknięty w butelce.

wstrętne ich serca
w grzechu potopione
w morzu ohydy
złem zadowolone

bezmyślne uśmiechy
kłamstwem upojone
a straszne ich grzechy
usprawiedliwione

postawić pod murem
chińskim z obu stron
a przeciw nim niechaj
stanie batalion

i szybkie pociski
bogiem wystrzelone
niech wbiegną w ich pyski
w strachu zjednoczone

WILLY FELL DOWN FROM THE STAIRS
HE BROKE HIS HEART AND SOUL BY FAIL
HE LOOKED UP AND CONFUSED HE SAID ...
WAS I REALLY THERE?

HE GOT UP AND WALKED OUT THE DOOR
ON THE STREET HE MET THAT GIRL
AND SHE FILLED HIM ALL WITH LOVE ...
WILLY LOST HIS HOME
BUT HE FOUND NEW ONE
FINALLY RIGHT ONE [...]

To nie żadne żarty ...
sekret to ich wiedzy
jak umieścić diabła
w tej ohydnej cieczy ...

skusić nią człowieka
by ją pił i grzeszył,
zmienił się w nieczłeka
czyli odczłowieczył.

Znów się obudziłem, [...]

IF I WOULD TELL YOU A STORY
OF MY WHOLE LIFE
YOU WOULDN'T EVER BELIEVE
HOW IT WAS HARD
EVEN THOU I DON'T MUST
WORRY ABOUT IT NOW
I STILL CAN'T BELIEVE IT CHANGED,
I'M STILL WORRIED SOMEHOW

TAKE ME INSIDE BOX OF RELIEF
GIVE ME NEW SMILE, MAKE ME BELIVE

IF I WOULD SHOW YOU MY SOUL
HOW IT'S SOMETIMES
PROBABLY YOU WOULD SAY
THAT I'M FULL OF LIES
AND IF I'D SHOW YOU
WHAT SOMETIMES I DO FEEL
YOU MIGHT SAY THAT
ALL THOSE FEELINGS ARE NOT REAL

Przeciągnięta po czarnym niebie
smuga czerwonego blasku
zamiast gwiazd i księżyca delikatnie
rozświetla świat mrokiem nocy pokryty
a z niego wychodzą kanibale wygłodniali
by głód swój zaspokoić długo trapiący ...

Już dawno zgasło tu słońce.

Znaleźli go na śniegu leżącego,
od złotej aury nieprzytomnego,
samego i przedawkowanego ...
jakie było imię jego ... (?)

Ach ... Kurt ... człowiek,
który spadł nam tutaj z chmur,
śpiewał mu aniołów chór upadłych
i nie został przy nim żadny, och kur ...

Wada wrodzona wyjątkowości,
przekleństwo sławy i samotności
a w żyłach złota aura nicości
płynęła tak często z pragnienia miłości ...

Jaka jest prawda o jego śmierci?
Tchnienie tragizmu poczułem wtem w piersi ...
w życiu mym młodym po raz ten pierwszy,
gorszy niż tragizm niektórych mych wierszy ...
i spadłem na Ziemię z chmur.

Pamięci Kurta Cobaina (1967- 1994)