Popatrz na wschodzące słońce,
Poczuj powiew wiatru we włosach.
Nic nigdy nie trwa wiecznie,
Więc odejdź daleko stąd
Bądź jak najbliżej mnie.
Ta rysa wyryta zbyt głęboko
Pozostawiła bliznę.
Ale nie bój się
To boli jedynie na samym początku.
Zanurzmy się szybko we śnie..
To będzie wspaniała droga na dno,
Popłyną łzy, choć nienawidzimy
Słuchać ich dzięku.
Anioły poumierają
W ramionach demonów.
A my pociągniemy siebie
W dół.

Tyle wspomnień, które utraciliśmy w płomieniach
Tyle rzeczy, których już nigdy nie ujrzymy
Tyle uczuć, których już nie odtworzymy
Wszystko to, co było, co nas łączyło
Spoczywa pod naszymi stopami.
Tyle intymności zniknęło zbyt szybko
Tyle spojrzeń zabrakło w tak krótkim czasie
Tyle delikatności wyparowało tak nagle
Wszystko co było bardzo potrzebne
Spoczywa wdeptane w ziemię.
Tyle kłótni, które wszystko zepsuły
Tyle niedopowiedzeń, które przybyły
Tyle osób, które to wyniszczyły
Wszystko, co nas tak szybko zniszczyło
Powinno spoczywać daleko za nami.
Taka wielka miłość, jaką Ciebie darze
Taka wielka miłość, jaką czuję do Ciebie
Taka wielka miłość, jaka była między Nami
Nigdy nie powinna uciekać
Nie powinna spoczywać gdzieś w głębinach.
Czy już nigdy nie spojrzysz na mnie, tak jak dawniej?
Czy już nigdy nie poczujemy tego uczucia?
Czy już nigdy nie będziemy tacy sami?
Wiem, że przyszłość jest w naszych rękach,
Jednak my nie jesteśmy już tacy sami.
Choć powinniśmy walczyć o miłość.

Nienawidzę swego ciała,
Wszystko traci sens,
Czuję, jakby coś kradło mi życie.
Jestem w innym świecie,
W świecie bólu i rozpaczy.
Pragnę już wrócić do siebie,
Poczuć się dobrze w swym ciele,
Jednak bez Ciebie to niemożliwe.
Potrzebuję Cię, by stanąć na nogi
A Ty jesteś zbyt daleko.
Potrzebuje Twej miłości,
Bo tylko ona może mi pomóc.
Szukam Cię, szukam Siebie,
Nie chce być teraz sama,
Potrzebuje wrócić już na ziemię.