poszłam robić sobie niby herbatę , powoli słodziłam jedna łyżka , druga łyżka, takim smętnym , powolnym , nie zdrowym może nawet nowotworowym ruchem
i mam spokój

Są ludzie , którzy mówiąc o czyihś blaskach ,potrafią jakimś cudem wbić im całość powierzchni domniemanej ułomności .

Zawsze znajdzie się ktoś , kto uzna Cię za świetnego człowieka i ktoś taki , kto nada Ci miano idioty .

W osłupieniu patrzyła na pustoszejący pokój , pokój łask i cudów z małym stolikiem i miękkimi pufami od których słychac było jeszcze echo prawdziwych rozmów . Patrzyła przez kilka jeszcze chwil . Trudno powiedzieć , czy aby nie uroniła kilku łez . W powietrzu unosiła się ciemna para skrzypiących przedmiotów , niepotrzebnych rupieci .