połowiczny
żółty jak słońce
udaje kogoś innego...
nie może się zdecydować
czy jechać ze mną
wciąż zmienia strony drogi...

zachodzi mi kierunek
mgłą

na fortepianie mi gra [...]

przenikam przez chmury deszczowe
i obojętności
wnikam w drgnienia głosu
choć nie patrzę już prosto w oczy
zbyt zimne są
krami lodu ranią miłość

potem
nie mogę nagrzać swojej krwi
i nie płynie wartkim nurtem
wzbiera we mnie falami łez
tsunami zjawiają się już rzadko...
unikam tarć między nami

czasem mogłabym oddać głowę
że mu mnie brakuje
lecz serca już dawno nie mam
oddałam je
drgnienia między nami zacichają oddech
tłumaczę sobie że to tylko moje pobożne życzenia

14.06.2022, 22.30

podzwonne dla mnie
kolejne lato dogorywa
na oczach
na sercu
ciężarem się kładzie

brzozy sypnęły po nocy
złotymi liśćmi
wilgoć okryła łąki
i stopy
wiatr nie przynosi zmian [...]

cudne dzisiaj
wokoło kwiaty
rozmowy ptaków szalone
motyle pszczoły ważki
przyleciały na śniadanie
pachnie zieloną wilgocią roślin
i kawą

prawie bezwiatr
ludzie i psy śpią jeszcze
zapadam się w zieleń [...]

lato zmyłką chłodu wpadło
wymiotło wspomnienia z traw
wywiewa stanowczo oczekiwanie na…

szaleje wiatrem po ogrodzie
łamie ostróżki szafirowe
i firletki amarantowe

usługuję mu
przenoszę kwiaty do domu
połamańce we flakony wstawiam [...]

mój cień
wciąż przemyka
między chęcińskimi pagórkami
piersi i bioder
suszarka suszy mi włosy
jak poranny wiatr
po burz pełnej nocy...

wtedy oderwałam się od ziemi
bezimienna jak zagubiony
wędrowiec
pomiędzy marzeniami
gdy prośby przestały znaczyć
a słowa w zapomnienie
wraz z zimą poszły...

21.03.2022, 22.46

nie ma na czym puchatym
zawiesić oka
łóżko puste
powietrze nie drży mruczeniem

okruch ciepła zmienił się w łowcę
niucha wiatr
stroszy ogon
łapie przygody

niedługo wróci
wrażeń pełna
zamruczy do ucha historie ogrodu i...
jakby nigdy nic... kłębkiem zaśnie

21.02.2022, 15.32
impuls od Cetil:)

w lutym
pisałam najpiękniejsze wiersze
wsadziłeś luty gdzieś
między obojętność a milczenie 
zawieruszyłeś czas
i nas...

13.02.2022, 22.49

zdarzyło się!
po siedemnastej…

przez kwadrans - byłam cudna.
przez chwilę mogłam wszystko
mogłam wystrzelić w przestrzeń
rozedrgać śmiechem czas
zanurzyć się w kimś
zapachnieć powietrze po horyzont
połączyć zachód ze wschodem
pocałować czyjeś dłonie [...]