ciepły wiatr do pokoju wpadł
do szuflady i do serca
wszystkie listy oknem mi wywiał
teraz po ogrodzie lata
zbieram je z trawy
a on w berka się ze mną bawi…

czytam je na nowo
liście zwijam w rulony
papierosy z nich robię
pięknie pachną
podróżą
z której wracam sama…

dym miesza się z powietrzem
wiruje w tańcu ostatnim
dłonie łapią zapach
spalonych wersów
świat płonie w ciszy
nie gaszę ognia łzami…

20.10.2021, środa, 10.50

rozeszło mu się po kościach
i w kroku
ma coraz luźniej
coraz lżejszą ma głowę
o sercu nie wspomnę

jej padło na mózg
od lat plecie dla niego
z tęsknych wersów
coraz dłuższy szal
za-pętla się/

18.10.2021, 16.00

w zasięgu wzroku…

elektrony zaczynają tańczyć
świetliki latają nawet jesienią
powietrze nabiera ładunków
świece zapalają się same

cuda

i ten żal
nie można się dotknąć
zamknąć w ramionach
jak w obrazie

pełnym.

15.10.2021, 22.56

mogę się nie zgadzać
na koniec lata
mogę prosić
argumenty wysuwać
błagać

że wciąż nie wzeszłam gwiazdą
nie poraziło mnie szczęście
nie ogrzało słońce należycie
na kolana ze szczęścia
nie rzucił mnie nikt... [...]

filiżanka
trafiłam na nią przypadkiem
na półce sklepowej samotnie stała pośród szkła

porcelanowa filiżanka do kawy
dłoń wyciągnęła się sama
moje palce ją pogładziły

delikatna i krucha
w jesienne trawy malowana
z obrączkami złotymi

teraz na półce w pokoju stoi
niepewna swego przeznaczenia
znajomo mi to brzmi...

idealny prezent urodzinowy mógłby
z niej być
gdyby tylko zechciał przyjść

12.10.2021, 23.15

chciałabym aby jedno z nas
umarło...
mogę to być ja.
dla ciebie jestem tylko
wspomnieniem.
nie zrobi ci różnicy.
może nawet odetchniesz.
problem sumienia się rozwiąże.

nie wierzę mojej nadziei
że zawrócisz [...]

motylom marzną skrzydła
a mnie dłonie
październik ma wyrzuty sumienia
że znowu musiał przyjść
liśćmi sypnąć pod nogi
owiać chłodem najgłębsze życzenia
choć na dnie serca schowane

na niebie powiesił słońce
rozstawił skrzydlate w rogach płotu
uśmierzyć ból niedoszłego lata próbuje
lecz zapach kadzidła dochodzi z oddali
dzwon niesie się w przestrzeni
przeczucie tyka serca jak czas
niespełniony...

1.10.2021, piątek, 11.58 – 12.02

na poziomie komórkowym 
wiary w drugiego człowieka 
w życzliwość
w kulturę

o miłości i trosce
przestaję śnić... 
w ile wastw papieru trzeba włożyć serce
by nie oszalało z żalu?

23.09.2021

muszę
jak Natalia muszę
muszę się nauczyć jak malować ogień
muszę
muszę
zaprzeć się… jak ty siebie
skoro nie dorzucasz do mnie drew
dopalam się
kończę…

nie ogrzewasz się w mym cieple [...]

wychodzę z twoich ramion
jak z obrazu ram
wylatam…
jestem lżejsza sama w sobie
nadziei we mnie niewiele…
marzeń nie mam
ani planów…

wypuściłeś mnie z rąk
jakby przypadkiem
gdy zorientowałeś się
nie szukałeś…
taka zguba -
zachodu niewarta…
tak łatwo malujesz w sobie kolejne obrazy…

22.07.2019, poniedziałek, 11.17

takie sny
wyraziste jak rzeczywistość
takie łzy
ze snu wymykają się
na poduszce zostawiają ślady…

raz na całe życie
raz na milion lat
zderzają się tak światy
przez moment w uścisku
głowa przy głowie

potem przez lata świetlne
w przeciwnych kierunkach…

raz na milion lat…

14.04.2021, 13.00

w tle "Raz na milion lat" GC

kolejna cudna emocja zduszona
w zarodku
przybiłam ją enterem do worda
nie wyjawię jej
nie opowiem

podobno raz na milion lat
eksploduje supernowa
Grzegorz potwierdził
więc już po wszystkim
rozpadłam się na złoty pył

drugi raz nie
nie przytrafię się
więc ma rację
nie ma sensu przy mnie trwać
ileż można wdychać w słońcu złoty kurz...

12.04.2021, 16.35-16.40

ostatnie dni są suche
deszcz nie spływa poezją po szybach
nie pisze listu na parapecie
cicho mijają dni i wieczory

w prognozie podano
że deszczyć ma w sobotę
ale czy dla mnie?
może obejdzie mnie bokiem?

dziwne… przecież go nie znam
staliśmy tylko przez chwilę
po dwóch stronach szkła
deszczowy pan i ja...

dziwne… zasłaniam chmurami słońce
im mniej gwiazd zliczam tym lepiej
wywołać chcę deszcz
jego ulubioną aurę... strange...

24.03.2021, 23.50
Grace Jones I’ve seen that face before…