Idę na cmentarz...
stoję przy grobie deszcz z nieba leje się...
I tak zastanawiam się....
Czy kiedyś przebacze Ci...
Deszcz z moimi łzami zlewa się...
Ciało przemoczone ja nadal czekam na odpowiedź...
I chodź nigdy już od Ciebie jej sie nie dowiem to nadal tu przychodzę.
Nadal czekam na tą odpowiedź...
Zabrałes ja ze sobą...
Powiedz mi tylko po co?
Czemu zabrakło Ci odwagi?
Spojrzeć mi w oczy i powiedzieć prawdę.
Pytam się Boga lecz on też milczy,jest bardzo "dziwny"
przecież wie wszystko?!
Czemu nie chce powiedzieć mi
za co mi zesłał te koszmarne dni....

Raz z diabłem w karty zagralam twoja miłość to moja wygrana.
W zamian duszę mu oddać miałam to Diabła miała być wygrana.
Pierwsza partię ja wygrałam:
Twoje pocałunki dostałam.
Pach i druga moja wygrana.
Hura twoje spojrzenie uzyskałam.
Trzecia tura była trudna
walczyłam jak durna.
I ta też była moja bo w zamian dostałam twój czas spędzony ze mną.
I mimo że wygrywalam...
I codziennie coś Twojego dostawałam,to niestety najważniejsza rude przegrałam.
Twojej miłości nigdy nie uzyskałam chodź tak bardzo się starałam.
Diabeł stoi tam na dole...
Robi miejsce w swoim kotle.
Czeka już na ma duszę...
Ja powoli już bez Ciebie się duszę....

Szperasz w mojej przeszłości?
próbujesz w niej zagościć?
tam nie ma nic ciekawego!!!
sama nie umiem wydostać sie z tego...
ona wraca jak bumerang
nawet specjalista nie rozumie tego.
chialabym zapomniec-nic barziej mylnego
ona nie "wybaczy"mi tego.
pojawia sie jak zjawa w najmiej oczekiwanych sprawach.
jest blizsza mi niz rodzina
spryta z niej gadzina. [...]

A kiedy nadejdzie ten dzień...
W którym w końcu wszystko rozegra się...
dzień;
sądu waszego "ostatecznego"
dla Ciebie mój kłamliwy chłopaku
i dla Ciebie fałszywa koleżanko...
Poczekam jeszcze chwileczke...
później zbiorę plony moich nocy i dni...
tych nie przespanych
tych przeplakanych
tych przez was zmarnowanych...
Ocale tylko tych którzy trwale przy mnie stali...
Usiade wtedy w fotelu wieczorem...
poczekam aż Karma
odwaliy za mnie całą robotę.
I z uśmiechem na twarzy będę patrzeć jak sprawiedliwość życia was na ziemię powali...