Przyjacielu,
zawsze chciałem ci powiedzieć,
że to nie dla mnie
życie w tej mgle.
Nachodzi na mnie, z każdej strony
nie tylko w nocy
- w nocy czuję jak umieram.
Pożegnałem się z rodziną,
teraz żegnam się z tobą,
bo coś czuję przyjacielu,
że dzisiejszej nocy
odejdę.

Byłam na moście
gdzie cierpią samobójcy
widziałam ich cienie
i jak mówili
"tak będzie w piekle".

Chciałam stamtąd odejść,
ale nie mogłam się już cofnąć,
śmiali się z mojej zguby,
śmiali z mojego cierpienia
"tak będzie w piekle".

Próbowałam się pomodlić,
zapomniałam słów
zepchnęli mnie,
mówiąc
"jesteś w piekle".

Zachciało się dziewczynie kochać,
marzyć nocami i szlochać,
patrzyć w telefon, myśląc, że zadzwoni
śnić nocami o nim.

Uczucie nie chciało odejść,
uśmiechało się chytrze do niej
a ona nie wiedząc co robić
rzuciła się z mostu myśląc o nim

Rozkochał mnie w sobie
mimo, że mówiłam - nie.
Śmiał się,
śmiał z mojej głupoty
bo parę minut później,
tuliłam się do niego bezwstydnie.

Minął czerwiec
miesiąc miłosnych uniesień.
Poszłam po rozum do głowy,
nie można, przecież
wyobrażać sobie kogoś, kogo nie ma.