Mój świat wewnętrzny to osobiste przemyślenia którymi się nie dzielę z innymi. Żyję głównie wydarzeniami zewnętrznymi związane z nastrojem. Z nastrojem różnie bywa. Dziś od rana jest dobrze bo świeci słońce, inny nastrój i jakby inny świat...

Pewien poeta (nie pamiętam który) napisał cyt; " Żyjąc tylko wspomnieniami, umieramy za życia "I moim zdaniem miał rację. Mówią czas leczy rany...To nieprawda, sami musimy te rany leczyć. Musimy się wyzwolić, rozpuścić ciężar przeszłości. Jednym słowem pogrzebać w sobie duszę, uporządkować. Myśląc wspomnieniami sami rozdrapujemy rany nie dając spokoju, sami sobie te rany otwieramy. Każde doświadczenie czy nam się ono podoba czy nie jest po coś. Z czasem możemy jedynie nauczyć się dystansu do tego co się wydarzyło, akceptacji dla sytuacji, których nie rozumiemy. Przeszłości nie da się zmienić...ale możemy wziąć z niej lekcję i zacząć żyć. Musimy się cieszyć teraźniejszością, doceniać to co przeżywamy, bo cenne chwile zbyt szybko przemijają i jeśli wciąż tylko spoglądamy w przeszłość zapominamy o tym, by czerpać radość z tego co TU I TERAZ...NIE POZWÓLMY BY SZARA RZECZYWISTOŚĆ MIAŁA WPŁYW NA KOLORY NASZYCH MARZEŃ.♥

Dusza to coś ulotnego w człowieku, dech nadający mu cechy ludzkie i sprawiający, że jest żywy.W istnienie duszy (jej nieśmiertelność) wierzą wyznawcy wielu religii...A moja dusza? ciągle niespokojna, zawsze w pogotowiu, nigdy nie jest obojętna na ludzką krzywdę...Dobroć zawsze będzie częścią mojej natury.Tyle tylko, że moja dusza czasami cierpi...Czy to jest normalne???.
ODPOWIEDŹ (Myśli szeptem duszy pisane.)......Te dusze, które pochodzą z wyższych wibracji to trudno im się tu odnaleźć. Bardzo boli je jakakolwiek krzywda.Nie godzą się na to całe zło wokół.♥

Poezja-wiersze wyrażają swoje
uczucia i opisują świat oczami wyobraźni. Jednak poezja nie uleczy świata, umie nazwać podłość, zapamiętać niegodziwość. A jednak spotykam ludzi uzdrowionych.

Każdy ma swo­je praw­dy i prze­kona­nia i ja także.Niektórzy próbo­wali mnie prze­kony­wać do swoich rac­ji. Nie dałam się. Jes­tem niere­for­mo­wal­na, od lat niez­mien­na jak ćma co le­ci do og­nia mi­mo, iż wie, że sparzy się i spłonie. Na przekór wszys­tkiemu wciąż wierzę w rzeczy , których nie pot­wier­dza życie...Z pew­nością sparzę się jeszcze nie raz...

Co jest dobre? Co jest złe? W tym chaotycznym świecie trudno o tym zdecydować. Jak można powoływać się na przepisy wprowadzone przez innych? Jeśli poddam się zasadom, stanę się marionetką niezdolną do własnych decyzji. Muszę żyć zgodnie z własnymi zasadami.

Kiedy ludzie stają się naprawdę źli, jedynym uczuciem jakie im pozostaje jest radość z cudzej krzywdy."

Mój dom to azyl.
Dom to spokój, harmonia, szczęście i bezpieczeństwo.
Kocham ten kawałek mojego szczęscia.

"Życie moje" Kiedy byłam młodą , uczyłam się być matką i żona. Do upadłego broniłam swoich racji nawet wtedy, gdy ich nie miałam. Dopiero uświadomiłam sobie, że nudnym gadaniem tylko pogarszałam sytuacje. Zrozumiałam, że życie z drugim człowiekiem polega na ustępstwach z obu stron, na zrozumieniu wzajemnych potrzeb i zaakceptowaniu zarówno wad jak zalet wybranej osoby. Dobry związek to ten, w którym każde z nas pozwala drugiemu być tym, kim chce, nie za wiele oczekując i wymagając. Czyli związek oparty na niezależności. Przy czym bardzo ważna jest rozmowa. Nie wolno niczego przemilczeć. Trzeba rozmawiać i wspólnie rozwiązywać problemy. Nawet drobne sporne kwestie mogą uprzykrzyć życie, a przemilczenie , nie rozwiązane w porę, mogą rozwinąć się w poważny konflikt. Ogromne znaczenie ma poczucie humoru z jakim się patrzy na świat, siebie i drugiego człowieka. Ale żeby zrozumieć, zajęło mi to sporo czasu, dlatego wytrwałam w małżeństwie ponad pół wieku. Cieszy mnie moje życie, mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwa.♥

Styczeń - zima, dzisiaj trochę poprószył śnieg zrobiło się biało.Każda pora roku jest piękna. Jednak wolę lato, bo wtedy lubię pospacerować, usiąść na ławce i spoglądać na przechodzących ludzi. Lubię spoglądać na twarze, można w nich wyczytać niemal wszystko. U ludzi starszych pokrywa siatka zmarszczek, z których można wyczytać historię ich życia. Oczy dopowiedzą to, co w duszy się skrywa, bez zbędnych słów dowiedzieć się można jakimi torami ich życie się potoczyło.Twarze starszych ludzi można czytać jak z książki, każda zmarszczka to inny rozdział.

"WłASNE MYŚLI."
Ostatnimi czasy, łeb mi pęka od myślenia. Tyle rzeczy wyszło mi w życiu, nie po mojemu. I nic bym nie miała przeciwko, gdyby nie skutki uboczne. za nikogo życia nie da się przeżyć. Niestety, każdy ponosi konsekwencje własnych decyzji i tych dobrych i tych znacznie gorszych. No i jeszcze ta wiosna niezdecydowana. Biorę na przeczekanie i tak sobie myślę że nie ma uniwersalnych rozwiązań. Czasami tak jest, że zadawalając jednych zaniedbujemy innych. Pozostaje kwestia wyboru. Wtedy najlepiej o wietrze i wiośnie. Przynajmniej nie trzeba wybierać. Mój plan od ucieczki od problemów jest
prosty - deska do prasowania, żelazko - nazbierało się trochę, zawsze odkładałam na potem.Wyrwać się z tego odrętwienia z tej niemocy. Tylko dlaczego tak trudno zmobilizować się?, wyrwać się, z zaklętego kręgu własnych myśli? przecież wiadomo że, " dumaj nie dumaj, carom nie budziesz."

Moje przeżycia są jak dziki bluszcz, w którym splatają się myśli - " Bo tu nic nie jest proste, ani piękne, lecz nie obieca mi szczęścia żaden los." MUSZĘ SIĘ Z ŻYCIEM ZMAGAĆ I GODZIĆ...Dopóki trwa czasu nić....uczmy się żyć".!!!

" Starość "
Starość natury nie da się oszukać. Jeśli nie czujemy się młodzi to rezultaty wszelkich wysiłków zmierzających do zatrzymania czasu są bezcelowe. Mimo, że świat wypowiedział starości wojnę nie należy zapominać, że kiedyś ona nadejdzie. Starsi ludzie mają swoje przywileje, na które zapracowali całym swoim życiem. Nie mówi się o nich " Starzy ludzie " tylko " Ludzie złotego wieku."

Dotyczą mojego cytatu, który umieściłam wyżej. A brzmiało to tak...
" Czasem trzeba zostawić przeszłość w spokoju by zobaczyć, jak piękna może być przyszłość."
~~ ♥ ~~
Odkąd udało mi się rozpoznać tę prawdę - wszystko działa jak należy.
Ta mądrość będzie mnie prowadzić przez cały okres mojego życia.♥

Rok się kończy...Nowy zaczyna i nowe nadzieje, że tym razem nasze plany i oczekiwania się spełnią. Obiecujemy sobie i innym, że ten Nowy Rok 2017 będzie lepszy, a może ten, którego żegnamy wcale nie był taki zły...warto zrobić podsumowanie. Ale ja w Nowym Roku nie oczekuję niczego szczególnego, tylko ZDROWIA dla siebie i moich najbliższych bo ono jest najważniejsze. Ufam jednak, że ten Nowy Rok będzie lepszy od minionego.SZCZĘŚCIA, MIŁOŚCI bo ona jest filarem życia,SPEŁNIENIA MARZEŃ bo one spełniaja sie czasem.RADOŚCI- by twarz zdobiła.WYTRWAŁOŚCI- w realizacji pragnień i celów. MOJE ŻYCZENIA...??? Nie ma z czego się cieszyć, że rok się kończy??? .znów jestem starsza o jeden roczek. A mój zegar cichutko tyka i odmierza czas mi przeznaczony..dla niego każda minuta, chwila jest...a każda chwila moim życiem...ile mi jeszcze tych chwil zostało???

**DO­CENIĆ CHWILĘ ABY NIE ZMAR­NO­WAĆ ŻYCIA... Tak często przechodzi­my obok siebie i za­myka­my się w swoich światach. Może zat­rzy­maj­my się i daj­my szansę wza­jem­ne­go poz­na­nia i prze­konaj­my się, że od­na­leźliśmy przy­jaciela. Dla mnie cen­na jest każda oso­ba, bo wraz z nią mogę podążać ku te­mu co dob­re i piękne, tak aby ta chwi­la , która jest tu i te­raz była tą naj­ważniej­szą i naj­piękniej­szą. Dla­tego sta­ram się tak żyć abym mogła czy­nić dob­ro i da­wanie siebie, aby mo­je życie nie tra­fiło w próżnię, lecz by było źródłem ra­dości dla dru­giej oso­by. Każdy z nas pot­rze­buje re­lac­ji z kimś kto ak­ceptu­je, zro­zumie, do­ceni, pok­rze­pi swym ciepłem, ser­decznością, życzli­wością, roz­mową. Myślę, że ta­kie kon­takty z ludźmi są pot­rzeb­ne, aby dzięki tym poz­nać prawdę o nas sa­mych. A Wy mo­je kocha­ne przy­jaciółki jes­teście dla mnie nieus­tannym przykładem jak żyć. Jeśli jes­tem lep­sza - to dzięki Wam. Ktoś po­wie­dział, że przykłady przy­ciągają i pat­rząc na Was wciąż się uczę.**

"NIEWDZIĘCZNE DZIECI."
Bardzo mnie poruszył pewien obrazek, który widziałam na fb. Ten obrazek przedstawiał smutnego staruszka trzymającego w dłoniach telefon komórkowy myśląc, że ten telefon się zepsuł. Poszedł więc do zakładu naprawczego prosząc by mu go naprawili. Pracownik sprawdził i mówi do staruszka, że ten telefon jest całkiem dobry. Zdziwiony staruszek ze smutkiem w oczach mówi to dlaczego dzieci do mnie nie dzwonią?
Bardzo mnie wzruszył ten obrazek i nawet popłynęła mi łezka. Te niewdzięczne bez sumienia dzieci też będą kiedyś starzy a ich dzieci tak samo z nimi postąpią. Przynajmniej mam taką nadzieję. JAK KUBA BOGU TAK BÓG KUBIE.

Czasami spokojny spacer, kończy się zadyszką. Lata robią swoje. Wcześniej mogłam wszystko robić w biegu (do pracy, z pracy do domu itd). A teraz ? Powinnam zadbać o własną kondycję, żadne tam bieganie, czy siłownia. Najchętniej bym popływała ale - nigdy nie nauczyłam się pływać. A może to tylko, " STRACH MA WIELKIE OCZY?.

Każdy z nas ma serce a w nim ukryte dobro i radość...serce jest jedno i wielkie, tam się rodzi wszystko co PIĘKNE !!!.♥

Z doświadczenia wiem, że na człowieka składają się wybory i okoliczności - nikt nie ma władzy nad okolicznościami, ale każdy ma władzę wyboru. Niestety, im więcej złych wyborów się podejmuje, tym bardziej złe się one wydają. Jeśli życie czegoś mnie nauczyło, to tego, że wyborów należy dokonywać samodzielnie, a nie spełniać oczekiwania innych.

Marzę o cofnięciu czasu. Tak bardzo chciałabym wrócić na rozstaje dróg i pójść w innym kierunku....Ciekawe jak by wyglądało moje życie...Nigdy się nie dowiem.♥

" Niebo skupia w sobie wszystkie barwy tęczy, których kolor wypełnia moje niebo.
Patrzę na niebo z wielkim zachwytem."

"PASJA"
Całe nasze życie to działanie i
pasja. A unikając działania i
nie mając pasji ryzykujemy, że
nasze życie jest bardzo ubogie.

ŻYĆ WŁASNYM ŻYCIEM....
Większość z nas stara się żyć w ten sposób nie śledząc nikogo.
Chce iść własną drogą do celu, nie patrząc na nikogo. Pragniemy i chcemy być jak najlepsi. Dlatego idziemy własnym tropem. Budujemy własną ścieżkę życiową i po nie podążamy. Idąc po niej kształcimy się według własnego sposobu na życie. Musimy iść coraz wyżej i pokazywać na co nas stać.
Być po prostu kimś, bo każdy dzień mówi nam coraz więcej.

SZACUNEK....
Każdy zasługuje na szacunek. Powinniśmy szanować każdą odmienność, ponieważ świat byłby nudny, gdyby każdy tak samo wyglądał, myślał i zachowywał się. Równi jesteśmy wszyscy, ponieważ każdy odnosi sukcesy i ponosi jakieś porażki, nikt nie jest idealny. Wzajemny szacunek - to prawdziwa korzyść dla obu stron. Jednak na szacunek trzeba sobie zapracować, bo łatwo go stracić. Przede wszystkim powinniśmy szanować siebie i innych. Przecież rozpoznajemy dobro i zło, tak więc im więcej zła wyrządzamy, tym mniej szacunku otrzymujemy.

" INTERNET "
Żyjemy coraz wygodniej - przez internet komunikujemy się ze światem, robimy zakupy, płacimy rachunki - ale też coraz bardziej samotnie. Tysiące ludzi, nierzadko chorych, obija się o ściany swych mieszkań w poczuciu - od lekarza po sklep czy banku - są tylko hasłem w komputerze. W pogoni za sukcesem i wszystkimi dobrami przestaliśmy siebie widzieć nawzajem.