Wypisali na moim ciele
Rozżarzonym tuszem,
Przyszłe ślady zbrodni
I magiczne teksty.
Zamknięta zostałam
Jak puszka Pandory
W bombie, która wybuchnie
Na ich zawołanie.
Piętno śmierci unosi
Czarny dym za mą duszą,
To znak, że już dłużej
Mi nie odpuszczą.
Nie dam rady.
Nie wytrzymam.
Twarde razy lądują na
Mych plecach.
Stopy krwawią, bo ciągle uciekam.
Czarne ślady na ciele
Pokrywają się krwią
I ten ohydny dotyk
Ich rąk.
Klątwa wchłaniania
Przez ich palce,
Niech trawi te dusze
Skąpane w błocie,
Niech wypala ich [...]

daleko bywają
rzucone od siebie
owoce pięknego
drzewa granatu
przez los ciśnięte
w przestrzeń zawiłą
pragnące przy sobie
zapuścić korzenie
ostatnie soki tracąc
czerwone wykwintnie
jednością z ziemią
się stać by później
ich żywot
zmieniony zupełnie
do nieba mknąc
jednością się stawał
by w końcu
z tej samej ziemi
odlegle rosnąc
spleść swe korzenie
sięgając gwiazd

O nic Cię więcej Panie nie proszę,
tylko o ciepły, mięciutki koc,
puch, co osłoni moją duszę
i mały, przytulny kąt.

O nic Cię więcej Panie nie proszę,
no bo co jeszcze możesz mi dać?
Choć wysłuchałeś jedną prośbę,
to do końca nie będziesz tak grać.

O nic Cię więcej Panie nie proszę, [...]

Unosimy się i opadamy
jak marzenia, które
uległy przedawnieniu.
Tak głupi i zapomniani,
że już wiatr nie szepcze
naszych imion.
Zatracamy się w ukryciu
ulotni i cisi,
jak gdyby to, co było,
nie zdarzyło się wcale.
Niewinni i zepsuci,
bo zatraceni w tym,
co odrzucone.
Nurzamy się w pustej otchłani
jak gdyby tylko ona
była naszym domem.
W mgnieniu oka
łamiemy się,
my,
kiedyś niezniszczalni.

Wydawało nam się,
Że jesteśmy szczęśliwi,
Wydawało nam się
Jakbyśmy tu byli
Znajome obrazy,
Znajome dźwięki,
I dotyk twej ciepłej,
Ogromnej ręki,

To wszystko było
Prawie szczęśliwe
Byliśmy razem
I obok, na zawsze.

Wydawało nam się,
Że będzie to wieczne
Piękne, cudowne
I jakże bezpieczne.

Wydawało nam się,
Że będzie inaczej
Że koniec niekonieczny
I końcem nie będzie.

Wydawało nam się,
Że życie pokaże,
Pokaże jak pięknie
Się wszystko udaje.

Wydawało nam się,
Że wszystko wokoło
nieziemsko kwitnie i [...]

Nie mówili nam,
że i tak zostaniemy sami.
Kłamali o naszej przyszłości,
o szczęściu, które nigdy
nie nastanie.
Zapomnieli o nas,
to już jest koniec.
Zamknęliśmy się,
choć zapomnieli
o tym wspomnieć.
Dorośliśmy, choć o tym
nie mówili.
Kłamali i kryli się,
tworzyli sami sobie
prywatną bajkę.
Nie mówili, że znikną,
że każdy zniknie,
a my,
zawsze będziemy sami.

Ostatni oddech tli się gdzieś w płucach
Marne, zwiędłe resztki duszy trzymają się kręgosłupa.
Ale ja już prawie nie żyję…

To już nie da nic, czego chcesz ode mnie?
Brak w tym ciele szczątków uczuć,
Bo ja już prawie nie żyję.

Spójrz, bez reszty topię się w ciemności
Resztki człowieczeństwa już dawno uleciały.
Czy to prawda, że ja już prawie umarłam?

Chcesz bym coś powiedziała, bym tu była,
Bym dała Tobie znak, ale ja już wyruszyłam.
Nie widzisz? Ja już prawie nie żyję.

Nie dotknę tej ręki, nie [...]

Jestem chora,
W mojej głowie brak czystej myśli,
Wszystkie splamione
Niecodziennością.
Każdy oddech drży
Nie przypominając mnie.
Serce bije szybciej
Bez sensu na zwolnienie.
Dziury wypalają się w mojej duszy,
To po papierosach,
Które gasi na mnie los. [...]

Toksyczny dym otacza nas,
Tak bardzo pragnę Cię posiąść
Zaciskam dłonie na Twym gardle
By wydobył się z niego jęk.
Masz być ze mną, wiesz?!
I tak już zostanie, i tak będzie.
Już na zawsze Ty i ja.

Toksyczna mgła otacza nas,
Co mam zrobić?
Twój oddech jest mym oddechem [...]

Ona mówiła że na zawsze razem
On mówił, że to czas pokaże.
Czas pokazał, stworzył nowe rany.
Walczyliśmy razem, a teraz przegrywamy.

Ona jak Artemis, łapać chwile chciała
A jego serce to zimny kawał ciała.
Nie wiedział jakie myśli krążą po jej głowie
Nie wiedział ile smutku w każdym jej słowie.

Jej dusza pustką, ciemnością się stała
Jednak jemu tego pokazać nie chciała.
Nie chciała pokazać, że to jego wina,
W całej tej psychozie pomału się topiła.

Gdy widział jej łzy to stawał się skałą
Nikt nie [...]

Kiedyś tyle było radości
ze zwykłej wolności, samotności.
Teraz łez tysiące
zajmują nam miesiące.
Ten miłości słodki smak
pozostawił gorycz nam.
Ból jest nieodwzajemniony,
tak jak my osamotniony.
Ciężko nam się odzwyczaić,
po kajdanach bolą rany.
Lecz niekiedy nam się zdaje, [...]

Chciałam napisać coś dla Ciebie
Coś w stylu:
Przy Tobie czuję się jak w niebie,
Chciałam napisać co w sercu mam
Ale Ty o tym dobrze wiesz sam
Chciałam zrobić coś niezwykłego
Coś po prostu niesamowitego
Jednak Ty sam jesteś niesamowity
I bardzo niepospolity.
Cóż ja mam pisać,
Cóż mam wyrażać,
Tego to ja już nie wiem sama.
Pamiętasz?
Przy Tobie byłam jak pijana
Same gięły się kolana,
Wiedziałam, że to z tej miłości
Której sama nie znam wielkości.
Kocham Ciebie, Gamoniu mój,
Choć sama nie wiem dlaczego.
Sam ułożył się ten wiersz
Bez pomysłu najmniejszego.
Powtórzę coś raz jeszcze,
Wiesz?
Kocham Cię takiego szalonego!

Mała dziewczynka
w kolejce po śmierć.
Mała dziewczynka
w drodze na skazanie.
Mała dziewczynka
z oczami pełnymi łez.
Mała dziewczynka
z wielkim sercem.Mała dziewczynko
tęsknisz za domem?
Mała dziewczynko,
nie bój się.
Mała dziewczynko,
uratuję Cię.
Mała dziewczynko,
żyj swoim życiem.
Żyj,
idź do domu.
Żyj.
Idę za Ciebie.

Istniała kiedyś pani
z sercem pokrytym
szronem.
Miała głębokie oczy
i usta z dojrzałych
malin.
Jej dusza nie wiedziała
dokąd zdąża i gdzie
ją ciągnie.
Biedna pani została
rozdarta...
Odeszła...
Na wycieraczce pod drzwiami
zostawiła kartkę, aby
pamiętali.

...Tu była Miryoko