w deszczach wielkie nadzieje i małe tęsknoty,
w kroplach uśmiechy, zapomniane spojrzenia

Miłość jest wtedy, gdy widzisz, że ktoś zaraz upadnie na głowę, a Ty biegniesz szybko z wyciągniętymi rękami i łapiesz ją w ostatnim momencie - kilka milimetrów nad ziemią.
Chciałabym łapać głowy.
Chciałabym też, żeby i ktoś złapał moją.

- Dzień dobry. Czy dostanę u pana kiełbasę?
- Czy pani jest ślepa?
- Nie, dlaczego pan pyta?
- Proszę pani, jak się pani dookoła rozejrzy, zobaczy, że jest na targu z roślinami, a to jest stoisko z kaktusami.
- Oh przepraszam, przeczytałam kuta...
- Tak, podejrzewam co pani miała na myśli, ale proszę lepiej nie kończyć. Nie rozumiem w takim razie co pani tu robi i czego w końcu szuka?
- Wie pan, taka jestem zdezorientowana...
- Hm... chyba mogę pani pomóc się skupić...
- Doprawdy?
- Zapraszam na zaplecze.
Coś w nim było. Coś, czego nie potrafiła określić, ale szła za nim zupełnie mu poddana. Oceniła jego zgrabny tył 9/10 – niewielu osobnikom udało się uzyskać taki wynik. Szedł powoli, jego kroki były bardzo miarowe, jakby adekwatne do bicia jej serca.
Pomyślała: „Co on ze mną robi?” – i szła dalej, gdy nagle on gwałtownie się zatrzymał. Popchnął ją władczo na blat i kazał czekać. Sam odwrócił się do niej tyłem. W jej głowie pojawił się galop myśli, suchość w ustach, i kropelka potu, która wędrowała po całym, rozdygotanym ciele, które krzyczało „NO ZRÓB TO W KOŃCU!”
- Proszę, ma tu pani kawałek suchej krakowskiej. Smacznego!