czasem zastanawiam się czy to jak postrzegam ludzkie problemy jest kwestią nieczułości, czy rozsądku.

gdy będę odchodzić z tego świata chciałabym móc obróć się za siebie i powiedzieć 'cieszę się, że tu byłam' ..

tyle razy w życiu mówiłam 'kocham Cię', cóż za ironia, że gdy na prawdę kogoś pokochałam nie potrafiłam mu powiedzieć nawet, żę mi na nim zależy.

nawet kochając kogoś bez wzajemności przychodzi taki moment, że już nie odczuwa się jakiegokolwiek bólu, na co dzień nie myśli się o tej miłości, nastaje czas rutyny, zobojętnienia..