Och, jak mi tu niewygodnie.
Pochłonęła mnie już w całości
Twoja dupa.

Tu mnie masz.

Ja ciagle pamiętam pierwszy pocałunek, kiedy on zapomniał już o ostatnim.

Cyklicznie ćwiczę
niepamięć,
by stać się mistrzem
jakim Ty jesteś.
Naucz mnie
tak pięknie zapominać.

Palcem po wodzie
napisany epilog
zwieńczony znienacka
ogromną kropką.

Żeby złożyć komuś życzenia trzeba mu najpierw dobrze życzyć.

nieważne, że most już doszczętnie spalony, kiedy dym dalej śmierdzi.

Zapuszczałam korzenie
w Tobie
rosłam sobie
do nieba sięgałam

przesadziłeś mnie
gdzie pieprz rośnie
z tą dziurą po mnie
nie będzie już tak ładnie
będzie Ci tylko łatwiej

Na wskroś chcę Cię przeniknac.
Żebyś niósł w sobie wszystkie moje wierszyki. I słyszał zawsze kiedy śpiewam rzewne piosenki o miłości.

zapuszczam korzenie.
w Tobie.
i rosnę sobie.
do nieba już sięgam.
każdy dotyk
do życia budzi
nową gałąź.
każde słowo -
zielony z nadziei liść.

pielęgnuj mnie.

Ego jego
okraszone moimi
ocenami
na piątkę

przybiłby.

ale celująco ma
w mierny.

patrz mi w oczy
kiedy milcząc
wykrzykuje sobie

w sobie

to czego nigdy Ci nie powiem