Diamenty rosną w górze lodowej.
Mimo presji czasu - rosną.
W nadziei i oczekiwaniu
czekają na to, by być odnalezione
przez Twoje ręce.
Tylko Ty potrafisz dotrzeć do jej wnętrza.
I pojąłes jej wartość, bo miała wszystko
czego akurat najbardziej potrzebowałeś.

Góra została zrównana z ziemią.
Wszystko mierzone jest jej pustką. [...]

Nadstawiłam drugi policzek demonom.
Niech wycisną mnie do cna z resztek chichotów.
Zaparafowałam się pod traktatem pokojowym
z ciemną nocą duszy.
W pochwale bierności ciepłych myśli
odpuszczam walkę – jej koniec to zwycięstwo.
Przepadłam – znikanie to zapominanie.

raz dwa trzy
znikasz ty,
a mnoży mi się
niedobór serotoniny
i manko mam
w melatoninie

droga ewakuacyjna
na pamięć przebyta
i znów polazłeś na wagary
bo nie chce ci się uczyć
na błędach

trwa defragmentacja pamięci o mnie
czyżbym uszkodziła ci partycję,
że tak rutynowo przywracasz sobie
ustawienia fabryczne?

Ta noc
zatrzymała się
na Tobie.

W miniaturowym pokoiku
odurzonym aurą
zapachów drzewnych
przysiadła na nosie.
Spojrzała w lewo
zgłębiając zarys
pieprzyka na nim [...]

Staranny rachunek sumienia
dokonany na wysypisku śmieci
pełnym trupów ze wspomnień.
Leżą niechlujnie, dawno zapomniane,
w stanie zaawansowanego rozkładu
na poduszkach w twojej sypialni
gdzie tak bardzo Ci spowszedniałam.

Ich bezwładne ręce
są przysypane popiołami
ze spalonych do siebie mostów.
Poległa bezpowrotnie
ich nadzieja na minutę ciszy,
w której wskazówki zegarów
ruszą synchronicznie
ściskając nas jeszcze raz za gardło.

Żegnam Cię definitywnie
sześćset szcześćdziesiąty szósty raz.
Jeszcze tylko garść wierszy
i cisnę w cholerę diabłom:
te twoje piękne, stalowe ramiona
władające wydłużonymi rękami,
co oplotły szczelnie każdą
podległą mi iluminację.
Ten Twój pełnosprawny umysł.
Nabyty – nie wrodzony.
Żelaźnie w łeb na karku umocowany. [...]

Na smyczy, przy budzie
skamle mi uporczywie
frustracja.
W czachę wwierca
moc dupę ściskających
gorzkich żali.
Zakagańcowana
chroniczność wspomnień
mordę mi uwiera.
Gdyby nie te nieograniczone
pokłady wiary
mogłyby zagryźć.
Piana z gęby.
Wścieklizna niemocy.

Odegrałam rolę krótkim aktem
w teatrze Twojej rozrywki.
Spektakl martyrologiczny,
sztuczydło jednego aktora.
Żałosny komediodramat - JA

Jesteś.
Dowiedz się kim jesteś.
Aniele w uniformie z dni powszednich.
Zagubiony byłeś gdzieś
w poszukiwaniach siebie samego,
i tu znalazłeś mnie
pośród labilnych myśli.

To ja.
Ukryta w zagłębieniach linii papilarnych
nieczule lodowatych Twych dłoni [...]