Dobranoc – szepcę Twoim oczom
Kiedy już mgłą zachodzą jak łąka o świcie
I jak zawsze tli się w nich promyk dobra…
Choć pewnie miało być trochę inaczej

I uśmiechasz się do mnie szepcąc wiersze
Kiedy gubisz słowa ściskasz
Mą dłoń w swojej dłoni
Jakbyś chciała wyszeptać jeszcze więcej
Niż da się powiedzieć w prostych zdaniach

A ja? Cóż mogę, miła?
Na piersi swej oprę Twą głowę
Być mogła spokojnie zasnąć
Wybacz….
Miało być trochę inaczej
A jak zwykle wszystko nie wyszło

Dobranoc – śpisz już tak spokojnie
Jakbyś duszą była gdzieś daleko
Mimo to twoja dłoń mocno tkwi w mojej
To wiara, że zawsze będziesz

I uśmiechasz się do mnie przez sen
Kiedy gubisz drogę ściskasz
Mą dłoń w swojej dłoni
Jakbyś wiedziała, że nad Tobą czuwam
Jak Pan nad okrętem w burzy

A ja? Cóż mogę, miła?
Na piersi swej oprę Twą głowę
Byś mogła spokojnie spać
Wybacz….
Miało być trochę inaczej
A jak zwykle wszystko nie wyszło

Parokroki...
W tych krokach nie ma już nic z pary
Choć znam odległość między stołem a drzwiami
W Twoim domu
Między kredensem a rogiem tapczanu
W centymetrach

Różnicę miedzy długością naszych palców
Objętość naszych oddechów przyśpieszonych
Miliardy sekund w samotnej postaci
Pierwiastek serca, co się w Tobie zatracił

Gdyby tak łzy zamienić w miligramy
Pamięć pomnożyć przez noce bezsenne
Rzeczywista Królowa Wszystkich Nauk
Nie wie jaki pierwiastek traci moje serce
Bez Ciebie

Przyjaźń między kobietą a mężczyzną istnieje. Jest jedynie wystawiana na próbę, zwaną miłością. Po niej albo zostaje się szczęśliwą parą, albo drogi się rozchodzą... ale ludzie, którzy wyjątkowo się cenią, potrafią przeskoczyć uczucia. :)