Wiem co to umrzeć za życia, to być i wiedzieć że niczego pewną być nie mogę... Wystarczy że wyjadę na trochę, a będziesz mówił do innej, to co do mnie, tak samo dotykał..
Czuję się jakby moje życie było...
Nie moje !!
Martwe! Puste! Jakby ktoś sobie zadrwił z mego życia. Wiem umarłam a chodzę..
To już nie pierwszy raz, gdy w moim życiu ktoś sobie robi jaja, normalna sytuacja.
Przywykłam...
Już nie myślę o szczerości, mówiąc o miłości.
Trochę się boję życia!!
Nie mam nikogo, samotność mnie dobija,
wciąż milczę sobie, funkcjonuję, czekam aż mnie zaboli, aż znów ktoś krzywdę mi zrobi.
Nie znam innego życia..
Ale praca jest moim szczęściem, moim domem i spełnieniem,
wiem umarłam a chodzę!!
To nic...
Boję się, więc nie myślę, nie marzę.
Po prostu wiecznie coś robię, służę pomagam i praca i praca!!!
Ludzie? Ach tło.. I wzorce.
Różne przypadki, czasami ciężko wchodzą mi w drogę...
Milczę, przepraszam i wciąż z drogi im schodzę, wiem chcą mnie słuchać, chcą ode mnie cokolwiek!
Oj nie chcę, nic nie mam, mam tylko pracę..
Boję się ludzi, bo oceniają szybciej i łatwiej!
I umieram sobie, kamienieję w tlumie, po prostu idę, po prostu robię.
Wiem nie mam nic, nic na 100% i zawsze przedmiotem w czyiś rękach być mogę.
To trudno a cicho jak cień przechodzę, jemu pomogę i Tobie pomogę. Nic nie mam i nic Wam nie powiem, tylko co mogę zrobić dla Ciebie?
Powiedz a zrobię.
Tak wiem, to nie jest życie, ale co tam? Przecież jestem i mnie nie ma, nikt nawet mnie niespamieta, nikomu nie jestem potrzebna. Wiem umarłam a chodzę..
Ja z moja pustką w sobie..

Wiem co to umrzeć za życia, to być i wiedzieć że niczego pewną być nie mogę... Wystarczy że wyjadę na trochę, a będziesz mówił do innej, to co do mnie, tak samo dotykał i czuję się jakby moje życie było...
Nie moje !!
umarłam a chodzę..

samo Twoje zainteresowanie ,jest niezwykle istotne (50%),
ale w inicjatywie też, jest wielka siła (40%)
Reszta to moje podejście :) ;)
hmm.......................................? I lipa