Okryj mnie kocem miłości,
Poskładaj pogruchotane kości,
zdejmij ze mnie ciężar złości,
Samotność przyprawia o mdłości,
Zabij we mnie całe zło,
Wymarz to co się wydarzyło,
Nie chce pamiętać o tym co było,
O tym co mnie męczyło,
Złap mnie za rękę i chodźmy,
Bedzięmy biec w tempie radosnym,
Bez przerwy, w stronę horyzontu,
Teraz nie ma już odwrotu,
Pośród niczego, w środku nocy,
Chce patrzeć tylko w Twoje oczy,
Widzieć w nich spadające gwiazdy,
I spełnić to co nam się marzy,
Nie pozwól nigdy więcej,
Abym był zwykłym powietrzem.

Gdy pójdę linią Twoich nóg,
Trafię do gniazda róż,
Które pokryte są delikatną rosą,
A gdy przyjdzie czas,
rozchylą swoje płatki,
schowają kolce,
pozwolą mi zanurzyć się,
skosztować ich miąższu,
Czuję jak pulsują,
zmieniają kolor na
intensywnie różowy,
Delikatnie słodki smak,
mąci mi w głowie,
Jest jak narkotyk,
Spróbowałem raz i chce więcej,
Już przed Tobą nie ucieknę.