powiewem wiatru mnie rozpieszczasz
trzepotem skrzydeł motyli

ja przechwytuję twoje drżenie
by je zatrzymać
na chwilę chwili

choć pachniesz tak powabnie
istniejesz
- nie tylko dla mnie

na krawędzi pocałunku
w sobie zaszeptani
on i ona - tak podobni

ogniem ciszy rozpaleni

kroplą wody darmo gaszą
płomień - rozżarzonej ramy

gdybym mogła cię przewidzieć
zasłoniłabym niebo

może dlatego jestem
- nieprzewidywalna

każdą chwilą
przybliżasz piękno

- jest jak dojrzały owoc

a ja
trzymam garść malin
pachnących już
tylko tobą

fale emocji uderzają o klify
sięgają zenitu
aby po chwili zachłysnąć się
- spokojem

pielęgnujesz ogród z kwiatami
łąka spontanicznie
zakwita

tylko nikt
błękitnych motyli
o kierunek lotu - nie pyta

świtaniem
gdy dzień rozkłada ramiona
pojawia się Ona

myśl najpierwsza
- Drzewo Dionizosa

chwila
mijaniem utrwala obrazy

czy jest słabością na taśmie czasu
czy też ukryta drzemie w niej siła
czułością światła film życia tworzy
z kadrów prawdziwych
i tych wyśnionych
- czasem zbyt czarnych
lub prześwietlonych

prawdziwe
wyśnione
sekwencje przeplatane
z Góry
do ostatniej chwili
- montowane

gromadzisz wrażenia
im więcej - tym wyżej
niebo otwarte nad tobą

stan nieważkości ponosi

potem
ziemia przyciąga i spadasz
najczęściej tam
- gdzie nie chcesz

czy to grzech
czy to wstyd
snuć z jedwabiu życia nić

zwiewną poczuć twoją myśl

dotyk ciepła przechwytywać
wchłaniać
tulić
i oddychać
nie pozwalać stopić żywcem

tylko w popiół się zamienić
- dalej śnić

gdyby biel
była bielsza od obłoków na niebie
a czerwień
czerwieńsza od miłości
- wybrałabym ciebie

jesteś refrenem dnia i nocy

wyjątkowy w swojej
powtarzalności

dla mnie
- niepowtarzalny

zbieram cię z krótkich chwil
od - do
przekładam z ręki do ręki
aby nie poczuły mojej bezradności

a gdybym cię nie poznała
czy dzień miałby kolory maja

a gdybym cię przeoczyła
czy noc gwiaździstą by była

a gdybym cię pokochała
- wtedy
i maj i gwiazdy
w rękach bym trzymała