dotykasz słowem
a serce drży jak membrana

wiesz
- jestem dzisiaj w kwiaty ubrana
całą łąką sukienka pokryta

odszukaj mnie pośród kwiatów 
zerwij - i więcej nie pytaj

wiatr
zagra na strunach kwiatów
drżeniem zapachów
ukołysze ciche tęsknoty
a my - na zatracenie
będziemy nucić melodię
- na jeden głos

dzień coraz krótszy
a ty
każdą chwilą
przybliżasz piękno

- jest jak dojrzały owoc

a ja trzymam garść malin
pachnących już
tylko tobą

jeżeli
jesteś prawdziwa

w każdym żywiole
można cię odnaleźć
tulisz
kołyszesz
niekiedy gromisz
delikatną bryzą
orzeźwienie przynosisz
stawiasz na ziemi
znowu unosisz
na błękitne przestrzenie
złociste łany

ja ciebie nie zmienię
a motyle
- zawsze będą motylami

czuję twoje piękno
zmysłami ogarniam
obejmuję rozumem

nie chcę żyć złudzeniem

- a trawa rozkosznie
nieba dotyka

prowadź mnie za rękę
gdzie źródło mądrości wypływa

prowadź
nie puszczaj

mądrości nie posiądę
- ciepło twojej dłoni
zawsze czuć będę

chaos i słowo
- początek Boskiej jasności
według wzoru

przejrzystość raz ustalona
dzisiaj
- jasnością nie jest

sięgam ponownie do źródeł
- na wieki wieków

wnikam w uczuć uwięzienie

świadomość
samoograniczona klatką
nie domaga się wolności
- na przekór logice

tkwi w granicach serca
- kołysana twoim rytmem

a ty mnie prowadź

pośród łąk kwiecistych
ogrodów marzeń
mieszanych lasów

zraszaj od stóp aż do skroni

jeśli obejmę cię poezją
uczucia skryję w swojej dłoni
kroplą radości je otoczę
posadzę ziarno myśli
- twojej

i będę śpiewać tylko dla niej
i tylko dla niej myśli
- moje

rozstania i powroty

jak wschody
i zachody słońca
poranną i wieczorną
rosą - nawilżam myśli

kropla po kropli - tak
jak lubisz

może...
nie chować się za poezją

wziąć byka za rogi
potrząsnąć
stanąć na nogi
oko w oko z iluzją
wydumanym pięknem - które chociaż istnieje

- twarzą w twarz nie pęknie

jesteś drogą
i moim pytaniem

podążam - zrzucam
powłokę cielesności
wystarczy kropla zaufania

- kropla duchowej miłości

chwila
mijaniem utrwala obrazy

czy jest słabością na taśmie czasu
czy też ukryta drzemie w niej siła

chwyta migawki - niczym okruszki
film życia tworzy
z kadrów świadomych
i od poduszki

prawdziwe
wyśnione
jak sekwencje przeplatane

z góry
do ostatniej chwili
- montowane

lubię
kiedy prowadzisz myśli
po horyzoncie zdarzeń

kiedy cząstka - ta najczulsza
zatacza kręgi pośród pragnień
lubię
każde skrzydeł uniesienie

czy dotykam nieba - czy dotykam
ciebie

lubię z tobą rozmawiać
poezją i prozą

jesteś

nie liczę czasu
- to bez znaczenia