Oh! Oh!
Weszła na scenę!
Ah! Ah!
Wszyscy biją brawo!
Eh! Eh!
Zeszła ze sceny!

Wszyscy o niej zapomnieli...

- czas opływa mnie
w miejscu stoję
rosnę ciągle
opuchnięta
cieszę się
ciepło wysyłam
daję siebie
światłem serca
rozwijam życie
i to wszystko
tylko ja
-chciałbym być Tobą
być światłem
a nie jego odbiciem
dawać ciepło
a nie brać
wywoływać uśmiech
a nie łzy
-to przy Tobie
zakochani wyznają swoją miłość
poeci mają Cię za Natchnienie
samotni powierzają Ci sekrety
zwierzęta przemawiają do Ciebie
a rośliny kłaniają ci się wdzięcznym skinieniem
w twoim blasku znajdują wytchnienie
ja ich spalam
choćbym chciała ich dotknąć
nie mogę!
choć jestem im bliska- to ciągle daleko...
-Ale mimo wszystko to Ty dajesz im życie...

Gdy widzę niebo
robię krok w przeszłość...
Powraca do mnie wiele obrazów...
Wspomnienia znów stają się żywe...
Czuję, że czas się zatrzymał...
Czuję, że będzie dobrze...
Czuję też rany...
Czuję pozostawione ślady...
W niebie zapisana jest
Przyszłość, przeszłość i teraźniejszość...
W niebie ma odbicie nasza dusza...
Dusza, której drzwiami są oczy...
Po oczach rozpoznasz człowieka...
W oczach są odbite nasze zamiary...
W oczach jest nasza przeszłość...