Mam ochotę
przejechać się autobusem
miejskim jak gwar
zaparowanym

Tam na siedzeniach
sny niedospane
twarze nie z gazet
zwykłe
aż szare
[...]

Blask przestrzelił
skrzydła świtu
taniec drzew
na ziemi spokojnej

Budzi się czas uroczyście
tęczą
po deszczu na niebie błękitnym
słońce

A on jak co rano [...]

Rzeźnia a w niej
na hakach kitle
białe jak śnieg
i czerwone jak strach

Tu rzeźnik z ukształtowaną psychiką
i zamrożonym „ja”
obezwładnia zwierzęta
ręką anielską
w tle radio gra
informacje o wojnie na Ukrainie [...]

Ulice miasta
rozprute futerka mają
podbite oczy
wyzute sumienia

Idąc przejściem
pod torami
spoglądam na strop
w którym pływają samochody
ludzie
stacja benzynowa [...]

Wiatr niesie ze sobą
niepokój
za blaszane ramię
szarpie kamienicę starą
która śpi
i w węgłach jej oczu
kręci się czarny dym
z komina

Niebo przepływa na wschód
pulsują jak roje kłęby ptactwa
i ledwo widoczny kontur miasta
sterczy sinym kanciastym biodrem

Wyjdę jeszcze wyrzucić śmieci
śpiew ptaków
szum ulic
przez umysł przecedzić
i wyłowić krzyk sąsiadów
toczących wojnę
przed małym sklepem

Sąsiadka wywiesiła na balkon
kolorowe sukienki
postawiła miotłę
a teraz oparta o barierkę
patrzy na ziemię
taka spokojna

W taki mróz
w szlafroku
gołe nogi
a ona melancholijnie
pali papierosa
wypuszcza dym
w twarz anioła
patrzącego z nieba
otulonego smogiem

Zamknęła drzwi
i zasłoniła firankę
na balkonie została miska
wypełniona marzeniami.

Na przygnębienie
najlepsza jest kawa.

Za oknem mgła jesienna jeszcze
choć śnieg w porach osiedli zalega
od sadzy szary
ktoś w wiadrze wynosi spopielone marzenia
i wysypuje do blaszanego śmietnika

Wtłoczyli nam do głów schematy
jesteś kimś gdy jesteś bogaty
jesteś kimś jak masz wyższe wykształcenie
i możesz komuś za ciężką pracę
zapłacić miską powszedniej kaszy

Wczoraj widziałem człowieka
szedł w starych butach
miał płaszcz znoszony
w ręce niósł chleb
i pasztetową
tyle dostał
na dzień od losu...

Kurtyna mgły
osiadła na miasto

Nóż ciszy
wbity w plecy dnia
wymarły ulice
place
wiatr na grzebieniu gra
w nieszczelnych futrynach
wentylacyjnych kratkach

W betonowej dali
przemknęła
ludzka sylwetka
w popelinowym płaszczu wiosny
być może
w kolorowych skarpetkach...

Ludzie śpią
ale ja nie mogę
patrzę na szpaler latarni
którymi zachłysnęła się mgła

Na niebie
przygaszony księżyc
płowym blaskiem majaczy
i błądzi po notatniku
srebrnym palcem
[...]

Nacierasz się makrelą
by budzić pożądanie
i pachniesz jak pani Wanda
stojąca w porcie
przy wędzarni

Leżysz tłusta a halka
przeszyta plamami
przylega do ciała szczelnie
jak męski organizm

Za oknem ceglana ściana
a na stole ty
rozgrzana
pies głodny wyje
jest pora brania

Ałuuuuu...

1
Pufa fajkę wiatr
nuci melodię drzewo
zanucony dymem świat
śmieje się szaleńczo

Uschły płuca traw
szum w żal rozmieniony
i na skraju mgły
skraj
innej od poprzedniej [...]

Któregoś dnia
dochodzi się
donikąd

Tam słońce lipcowe
wyżyma rosę z traw
suszy jabłonie
dotyka mirabelek

Siada się wtedy
na ławce [...]

Oni są
wpatrzeni w tępe
osiedle śniące
gdzie jamy ustne
rozchylone
chłepcą nów lepiąc pełnię

Macie rację
niebawem
kolejny raz
Jezus umrze [...]

Budzą się marzenia
we wnętrzach
opustoszałych dworców

Pamiętam jak w Legnicy na mur
oddawali mocz pijacy
i trzeźwi podróżni

W tej toalecie
pracowała kobieta szara
jak ścierka do podłogi [...]

Olejna farba
próbowano zamalować nią
nawet sny

Brąz i zieleń
takie modne
można było się nimi cieszyć
ścierając poręcze
spracowanymi rękami
szorując łokciami lamperie

Później wymyślono
wiele farb
różnokolorowych
teraz świat jest jak tęcza
zakrywająca smutek ubogich...