Masz tyle szczęścia, na ile sobie pozwolisz więc bądź dla siebie hojny.

Nieznośnie dudniąca, przerażająco obezwładniająca, niedająca spać, wywołująca ciężkie mdłości, bezlitośnie zaciskająca swoje zimne, ostre, nieczułe szpony na wychudzonym od nerwów i niepokoju ciele...

Samotność.

Samotność dla większości nie jest pojęciem względnym.
Dlatego, że większość łączy obecność tylko ze sferą namacalną, fizyczną.

Pamiętasz jak siedzieliśmy w hotelu na balkonie, w upalny letni wieczór, paląc naszego ostatniego, wymiętego papierosa, mając uczucie, że świat do nas należy?
Siedzieliśmy w niewygodnych, plastikowych fotelach patrząc na oświetloną ulicę małego, hiszpańskiego miasteczka, które budziło się do życia.
To był nasz pierwszy dzień, początek wakacji, zdawałoby się, początek życia.

Chyba już wiem, dlaczego tak mocno przywiązuję się do "chwil" tych najbardziej ulotnych, najbłachszych.
Bo kiedyś pozostaną tylko wspomnieniami, dlatego pragnę nasycić nimi całą swoją zmęczoną, stłuczoną duszę.

I wtedy przyszła miłość, zabierając mi wszystko co posiadałem do tej pory.
I tak właśnie stalem się najbogatszym człowiekiem.

Nie kładź się przy mnie wieczorem, jak ma Cię nie być kiedy otworzę oczy.

Najgłębsze prawdy o swoim życiu odkrywa się w bólu, chorobie i cierpieniu...

...a to już dobry powód by następnego dnia obudzić się zdrowym i pełnym nadziei.

Najwspanialszym prezentem jaki można otrzymać na święta jest radosna satysfakcja z tego, że dając komuś prezent mogliśmy chociaż na moment uczynić go szczęśliwym.

Walcząc o Miłość zawsze jesteś wygranym, pod warunkiem, że walczysz do końca.
Wtedy nawet końcowy wynik przestaje mieć znaczenie.

Świadomość, że zrobiłeś wszystko co w Twojej mocy uwalnia Cię od cierpienia, zsyłając błogosławieństwo czystej, bezinteresownej Miłości.

Czasami nie słowa, a zaledwie milczenie jest w stanie roztrzaskać duszę na miliony części i wtedy żadne słowa nie poskładają Jej w całość.

Najczęściej myślimy o tym, o czym pragniemy zapomnieć.
Ale nie oznacza to, że kiedy nie będziemy pragnęli o czymś zapomnieć, będziemy potrafili o tym nie myśleć.
Też Cię śmieszy ten paradoks?

Cierpienie w imię niespełnionej miłości ma posmak niedojrzałych truskawek.