W szczelinach pamięci utkwione wspomnienia,
Zatruwają czas, odbierają wzniosłość nam.
Chwilowe poplątanie rodzi okaleczenia,
Jak wydostać się stad? Jak wytrwać?
Podczas księżyca brzasku, gdy zabija nas noc,
W ciemności podążamy, bez światła przed nami.
Czasem jakąś iskra da znak, oświetli szlak,
Lecz po chwili znika, jak znika nasz czas.
Świadomość przemijania, niepokornego losu,
Dopada najgłębsze zakamarki duszy.
Rodzinny dom, tak blisko, a tak daleko,
Brzask wspomnień, jak grzmot podczas burzy.
Słowo kocham, zakleszczone w gardle,
Niewypowiedziane kolejny raz,
Śmiech i płacz. Śmierć, która przyszła nagle.

~Marcin Paweł Twardysko

Śnieg przytył ślady stóp,
Nagie serce wciąż chce bić.
Strumień wspomnień, zamroził czas,
Na rozstaju dróg, białe światło zabija sny.
Czarna materia zamienia dni,
W wielką pustkę prowadzi nas.
Aksjologia naszych ciał,
Próżności zatacza kres.
Brzemię czynów wprowadza w trans,
Myśli męczą strapiony mózg.
Pięknie nie będzie już,
Przed nami tylko nicość, ciemna mgła.

~Marcin Paweł Twardysko

Po niektórych osobach pozostają nam tylko nałogi i niechciane wspomnienia, które wracają zbyt często.

Marcin Paweł Twardysko

Życie nie tylko polega na dążeniu do własnej, wewnętrznej harmonii, tworzenia swojego idealnego świata i realizowania siebie ale także na sprawianiu aby osoby obok nas były szczęśliwe, a naszym zadaniem jest pomoc w realizacji ich marzeń. Nie ma bowiem większego szczęścia, niż szczęście drugiego człowieka które zostało wywołane dzięki naszej pomocy. Tak prosta myśl, jednak przez tak wielu zapomniana w drodze po szczeblach własnej kariery.

Marcin Paweł Twardysko