zanim odejdziesz
pewnie będą święta
któreś z kolei

pewnie złożysz
niejednej osobie życzenia

spadnie śnieg
przyleci bocian

zanim odejdziesz
zabierzesz mi nadzieję

na coś więcej…

Człowiek w swoim ziemskim życiu albo przegrywa, albo wygrywa. Remis nie daje tak dużej satysfakcji jak wygrana. Porażka boli, czasami tak mocno, że pamięta się ją znacznie dłuższy okres czasu, umownego czasu, który po triumfie zdaje się płynąć szybciej, a po pokonaniu wlecze się i staje przed naszym umysłem, wtedy jak diabeł kusi w każdy możliwy sposób. Człowiek lubi rewanże, zwłaszcza po tych najgorszych niepowodzeniach. W tym ziemskim spotkaniu pada remis. Grają charakterki przeciwko charakterom, człowiek przeciwko człowiekowi, umysł atakuje umysł, większa wiedza atakuje mniejszą wiedzę, wygląd atakuje wygląd, słowa atakują słowa, myśli atakują myśli. Pada remis 1:1. Oba zapomniane przez wojujących serca straciły po golu...

* pisane w 2010r.

jest takie milczenie
przeniknięte zagadką ukrytą
w słowie ciszy niewypowiedzianej
które tęskni za spojrzeniem…

milczenie, które przechodzi
zawsze obojętnie ostatnie
jakby nie chciało
nikogo sobą urazić

wiedzące, jak olbrzymim darem
stało się życie
pragnące jedynie spojrzenia…