- Skoro to nie była miłość, jak powiadasz... To dlaczego ciągle, kiedy na niego patrzysz masz ochotę płakać .? Z tęsknoty za nim .? Nawet po tym, co ci zrobił i jak cię potraktował .? - zapytał uważnie się jej przypatrując ze stoickim spokojem na twarzy.
- Tak . - odpowiedziała szybko wbijając wzrok w podłogę.
- Dalej mówisz, że to nie jest miłość .?
- Tak . - powtórzyła dobitnie
- Więc jak mi wytłumaczysz to zachowanie .? - spytał uśmiechając się nieznacznie.
- Tęsknię za nim... Za jego śmiechem... Szczerością, która nawet kilka razy była bolesna... Za wszystkim, co było z nim związane, ale to nie jest miłość . - Odpowiedziała po chwili.
- Ale to wygląda jak [...]

` Widzisz tę dziewczynę .? Ona była kiedyś szczęśliwa, miała swój cel w życiu i prawdziwych niezrównanych przyjaciół. Kiedyś potrafiła cieszyć się życiem, miała swoje własne poglądy, których broniła za wszelką ceną i kochającą rodzinę. Jednak nagle, powoli wszystko zaczęło się zmieniać. Coraz częściej chodziła przygnębiona, smutna. Cel, do którego kiedyś dążyła, który był dla niej ważny zdecydowanie stracił na swojej wartości. Już się dla niej nie liczył. Przyjaciele przestawali ją rozumieć, zaczęli się od niej odsuwać, aż w końcu zostali jedynie znajomymi. Życie zdecydowanie straciło przez to urok, jej poglądy zmieniały się w każdej chwili pod wpływem nowych osób, które poznawała. A jej rodzina zaczęła się rozpadać, ojciec coraz częściej pił, siostra zaczęła sprawiać wiele problemów, jedynie mama pozostała [...]

Wysoka brunetka chodziła po makowym polu podśpiewując sobie cicho swoje ulubione piosenki i zbierając najładniejsze maki w piękny bukiet. Kilka kroków za nią szedł On. Patrzył na nią nieświadomie uśmiechając się pod nosem. Przyglądał się jej zgrabnym ruchom, smukłej sylwetce i myślał, dlaczego nie może być między nimi czegoś więcej. Bo tak właściwie to nie ma żadnej przeszkody, ale z kolei jest wiele wątpliwości. Czy ona też czuje do niego coś więcej niż przyjaźń? Czy kiedykolwiek byłaby zdolna do tego? Czy... Czy to uczucie nie jest tylko chwilowe? Bo to w końcu był On. Ten, który zawsze wykorzystywał dziewczyny. Czy byłby zdolny do zmiany swojego stylu życia? Czy potrafiłby pokochać? Czy nie skrzywdziłby tej małej, kruchej istotki, z którą los i tak nie obszedł się łaskawie? A czy ona potrafiłaby zapomnieć o tym uczuciu, które czuła do swojego poprzedniego chłopaka? Czy przestałaby szukać w nim jego cech? I, czy ona także potrafiłaby pokochać? Odpowiedzi znali tylko oni.

Nie boję się przyznać, że cholernie się boję jutra.
Nie boję się przyznać, że cholernie się boję odpowiedzi.
Nie boję się przyznać, że cholernie się boję końca.
Ale boję się przyznać, że nie boję się mówić prawdy.