Patrząc w oczy dziecka widzisz głębię nieposkromionej radości i spokoju. Oczy te promieniują na niepoliczone osoby, lecz nie każdy chce je odebrać. Owe dziecko stara się jeszcze bardziej, wnikliwe patrzy w Twoje oczy, chce abyś przejął choć trochę radości. A co Ty robisz? Patrzysz melancholijnie na niego w przerwie pomiędzy ulubionym serialem, a ono dalej stara się Ci coś od sobie dać. Lecz Ty tego nie doceniasz, nie doceniasz tego co ono chce Ci dać trochę siebie. Z czasem gdy owe dziecko dorasta, jego oczy stają się coraz bardziej matowe i tracą tą piękną radość. Wie, że nikt nie chce jego radości. Nikomu nie może jej oddać, więc już się nie stara. Staje się melancholikiem takim jak Ty!

Czy właśnie o to Ci chodziło? Czy właśnie chciałeś tego, aby to dziecko w przyszłości stało się takie jak Ty?!

Kretynizmem jest pisanie czegoś co nie wzbudzi w innych żadnych uczuć!
Pomijając oczywiście wypowiedzi niektórych osób, które prowadzą do czystego zażenowania.