MaJe3kaaa

Szary świat
Pełno zamkniętych bram
Słowa zmierzają ku nicości
Codzienne wzmacniając poczucie samotności

Biegnę przed siebie
Wiatr mnie niesie
Krzyk roznosi się w koło
By nie pozostać w tym obłędzie

Korytarz w mroku, myśli w amok.
Płakać mi się chce.
Serce umarło, nadziei brak
Za oknem na drzewie siedzi skrzeczący ptak
Uniósł się w góre, machając piórem nieśmiałe „Pa”
I być tym ptakiem, i odlecieć w dal.
Być poczuć szczęście
Nadejdzie ukojenie
Jeśli tylko polece przed siebie.
Tam gdzie odnajde mój świat.
Bez trosk i wad.

Połączone spojrzenie
Lecz słow brak
Myśli krzyczą powiedz
Co ci w duszy gra

Lecz usta zamknięte
Serce zaraz mi pęknie
Nie potrwafię patrzeć beznamiętnie
Na twoją cudowną twarz

Powiedz cokolwiek
Bo ta cisza zabija mnie
Z każdym niewypowiedzianym słowem

I serce bije na każde spojrzenie
Wzmagając we mnie nieludzkie pragnie
Posmakować ust namiętnych
Dotknąć mięśni napiętych

Więc weź mnie w ramiona
Dotknij mego łona
Niech jedność nastąpi
Namiętność niech wyniesie mnie pod obłoki

I na zakończenie
Ramieniem obejmij zbawiennie
Popatrz się w oczy
Pozostaw uczucie tęsknoty

Me senne marzenia
Gdybyś o nich wiedział
Twe słowa i szepty
wypowiadane nocą
Gdybyś wiedział
Jak głowie mi mącą
I gdybyś wiedział
Jak serce mi łamiesz
Mówiąc, że przyjaciółką tylko zostanę
Gdybyś wiedział
Choć jedną z tych rzeczy
Ale nie wiesz, bo milczę
Udając szczęścię
I snując senne marzenie
Że dwie istoty wpadną w miłosne zatracanie